Oh Fortuna

O Fortuna
Als de maan
Veranderlijk van staat,
Altijd groei je
Of krimp je;
Het leven is verachtelijk
Nu verhardt het
En dan geneest het
Het spel van de geest,
Armoede,
Macht
Oplost als ijs.

De lotgevallen zijn immens
En leeg,
Jij, draaiende schijf,
Slechte status,
Valse gezondheid
Altijd oplosbaar,
In schaduw gehuld
En bedekt
Ook jij straalt voor mij;
Nu door het spel
Met blote rug
Draag ik jouw misdaad.

Het lot van gezondheid
En deugd
Is nu tegen mij,
Het is een affectie
En een tekort
Altijd in slavernij.
In dit uur
Zonder uitstel
Raak het hart aan;
Wat door het lot
De sterke neervelt,
Huil met mij allen!

Fortuna, ik klaag mijn wonden
Met tranende ogen
Omdat jouw geschenken
Mij ontnomen worden door de opstandige.
Het is waar wat geschreven staat,
Met een behaard voorhoofd,
Maar meestal volgt
De gelegenheid met een kaal hoofd.

Op de troon van Fortuna
Zat ik verheven,
Met de variëteit van voorspoed
Gekroond met bloemen;
Want wat ik ook bloeide
Gelukkig en gezegend,
Nu ben ik van de top gevallen
Privé van glorie.

De schijf van Fortuna draait:
Ik daal af, verlaagd;
De ander wordt omhoog geheven;
Te hoog verheven
Zit de koning op de top
Wees voorzichtig voor de ondergang!
Want onder de as lezen we
Hecuba, de koningin.