El Gran Momento
Carlos Sadness
Het Grote Moment
Ik herinner me nog het wilde idee
Ik belde je bijna om twaalf uur
Mijn stem trilde toen ik zei
Ik neem je mee naar een plek die niemand kent
Jij kwam zonder schoenen uit huis
De muggen zochten je benen
En een paar druppels regen vielen
Natte je gezicht en vegen je sproeten weg
En in de schaduw van je wimpers
Ontstonden rivieren en hoge bergen
Vulkanen die terwijl je sliep
De lucht vulden met glitters
Ik vond je leuker dan mijn leven
Als ik het zei, kreeg je de slappe lach
Zelfs de echo
Die het stilzwijgen van de heuvels doorbrak, werd besmet
Toen ik wakker werd en merkte dat je afwezig was
Had ik het wilde idee om over jou te praten
De dieren zeiden tegen me
Dit is geen normale liefde
De dieren zeiden tegen me
Het is een sterrenregen
De dieren zeiden tegen me
(De dieren)
Dit is geen normale liefde
(Geen liefde)
Oh, de dieren zeiden tegen me
Jongen, laat je gaan
Je at een stukje van de maan
Zodat ik je zelfs in het donker kon zien
En je ging weg, achterlatend in mijn kleren
De geur die nu de regendagen heeft
Maar ik ga je een geheim vertellen
Die nacht deed je het perfect
In het licht van de autokoplampen
Volgden de schaduwen je bewegingen
In dat moment dat ik de vuurwerk in je ogen zag ontploffen
Die de lucht doorkruisen
Begrijp ik voor altijd de betekenis van het ware
Ik begreep dat je nooit meer in mijn dromen zou kunnen verschijnen
De dieren zeiden tegen me
Dit is geen normale liefde
De dieren zeiden tegen me
Het is een sterrenregen
De dieren zeiden tegen me
(De dieren)
Dit is geen normale liefde
(Geen liefde)
Oh, de dieren zeiden tegen me
Jongen, laat je gaan