Martillos y Ruedas

Van het noorden naar het zuiden van Amerika
Tot waar mijn stem reikt

Broer, laat je niet zeggen dat je laagstaand bent, nee
Hef je hoofd zo hoog als je kunt
De laagste klasse zijn degenen die van het volk leven
Almoezen geven aan de arbeidersklasse

Wij zijn het voorbeeld voor de nieuwe generaties
(We moeten verder, we moeten verder)
De benen van dit vaderland zijn wij, de hamers en de wielen
(We moeten verder, we moeten verder)

Het is nog niet licht en Juan Pérez glimlacht in de bus
Want zijn twee jongste jongens staan op het punt te gradueren
Al een tijd koopt hij geen nieuwe broeken
En zijn enige hechting is de eentonigheid van zijn werk

Juan Pérez, zoals andere mannen, op het eerste gezicht
Lijkt helemaal niet op de tijdschrift-pinguïns
Je ziet dat zijn schoenen oud zijn en hij merkt dat hij niet de behandeling krijgt
Die de oude man van de vierwielaangedreven auto krijgt
Misschien omdat hij geen goede fooien achterlaat
Of omdat hij geen stropdas draagt in het restaurant
Waar de bewaker, die hem van onder naar boven bekijkt
Op vier hoeken woont en hem al eerder kent

Dagelijks verkoopt Juan kranten in de busjes
Terwijl hij probeert zijn oren met zijn lippen te raken
Hij weet dat hij meer verdient dan hij krijgt
Maar hij gaat niet in bed liggen wachten op verandering

Broer, laat je niet zeggen dat je laagstaand bent, nee
Hef je hoofd zo hoog als je kunt
De laagste klasse zijn degenen die van het volk leven
Almoezen geven aan de arbeidersklasse

Wij zijn het voorbeeld voor de nieuwe generaties
(We moeten verder, we moeten verder)
De benen van dit vaderland zijn wij, de hamers en de wielen
(We moeten verder, we moeten verder)

Broer, blijf niet op bed zitten
Want succes gaat niet aan je raam kloppen
Steek je vuist omhoog, maat, we moeten vandaag bomen planten
Zodat onze kinderen morgen van de schaduw kunnen genieten

Hef je zwaard van waardigheid en wijsheid
Neem je rechten op, schiet met je geweten
Aangezien het de onwetendheid is die de volkeren arm maakt
En de mannen op hun knieën zijn meer knieën dan mannen

Juan Pérez is de boer, de leraar
De man van de winkel, de ijsverkoper, iedereen met moed
Juan Pérez, de student, de landbouwer
De journalist, de alleenstaande moeder of de vroege vogel

Aan de andere kant is de laagste klasse de politie
Die je zegt "Stil en identiteitsbewijs" in plaats van goedemorgen
Net als de roofdieren die voor elk proces
De taal vergeten behalve de zin "Hoeveel kost dat?"

De laagste klasse zijn de arme mensen van de lening
De armen van hoop, van liefde, van verlangen en van dromen
De laagste klasse is iedereen
Die een verandering wil zonder zelfs maar
Iets voor zijn vlag te hebben gedaan

Broer, laat je niet zeggen dat je laagstaand bent, nee
Hef je hoofd zo hoog als je kunt
De laagste klasse zijn degenen die van het volk leven
Almoezen geven aan de arbeidersklasse

Wij zijn het voorbeeld voor de nieuwe generaties
(We moeten verder, we moeten verder)
De benen van dit vaderland zijn wij, de hamers en de wielen
(We moeten verder, we moeten verder)

Wij zijn de hamers en de wielen
(We moeten verder, we moeten verder)
Wij zijn de hamers en de wielen
(We moeten verder, we moeten verder)
Wij zijn de hamers en de wielen
(We moeten verder, we moeten verder)
Wij zijn de hamers en de wielen
(We moeten verder, we moeten verder)