Nostalgia
Camilo Séptimo
Nostalgie
Het doet me goed
Jouw stem te horen, ook al ben je ver van mij
Ik voelde je
In mijn eenzaamheid, 's nachts praat ik over jou
Jij bent de nostalgie die zich in mijn wortels wikkelt
Een oude fluistering die niet wil opgeven
Als regen op het raam, als mist op het glas
Verscheen je in mijn dromen, zo moeilijk te vergeten
Ik heb geprobeerd
Alles onder controle te houden en dat is iets wat ik niet kan
Je weet dat ik niets meer nodig heb
Dan gewoon weer in je ogen te kijken
Jij bent de nostalgie die zich in mijn wortels wikkelt
Een oude fluistering die niet wil opgeven
Als regen op het raam, als mist op het glas
Verscheen je in mijn dromen, zo moeilijk te vergeten
De herinneringen zijn spiegels zonder reflectie
Paden die elkaar kruisen zonder te arriveren
En in de lucht blijven alleen de geheimen
Van een klop die weigert te rusten
Jij bent de nostalgie die zich in mijn wortels wikkelt
Een oude fluistering die niet wil opgeven
Als regen op het raam, als mist op het glas
Verscheen je in mijn dromen, zo moeilijk te vergeten
Als regen op het raam, als mist op het glas
Verscheen je in mijn dromen, zo moeilijk te vergeten