No Digas Nada / Soldadito Marinero

Zeg niets, alsjeblieft
Want je weet goed hoe ik ben
En ik denk dat woorden overbodig zijn

Zeg niets, ik weet het al
Ook al heb je het koud, weet ik
Vandaag zie ik het vuur in je ogen

En het is waar dat het leven soms
Ons met rente laat betalen en dat de tijd altijd gelijk heeft
Dat als iets van jou is
Het op een onverwachte dag terugkomt
En ook al is het van ver, hoor je je lied

Soldaatje marinero, je ontmoette een zeemeermin
Van diegenen die zeggen 'ik hou van je' als ze de portemonnee vol zien
Je koos de mooiste en de slechtste
Zonder te weten hoe het kwam, heeft de storm je gegrepen

Je doet al drie maanden 's nachts hetzelfde
Deurbel gaat en jij bent daar, mijn fata morgana
Van binnen schreeuw ik, schreeuw van emotie
Van buiten doe ik sterk
Alsof mijn hart niet trilt

Ik vraag: Wat is er aan de hand? Waarom huil je?
Waarom ben je zo raar?
En ook al praat je niet met me
Ben ik tevreden als ik je gezicht zie
Ik wil je hand voelen, maar ik kan me niet bewegen
Wat is er met me aan de hand? Ik voel me zo raar
Je hier in mijn huis te zien

Ik heb altijd gewild de kans te krijgen
Om je nog eens te kunnen spreken
Ik zei je niet dat ik van je hield en dat, hoewel ik je vriend was
Ik altijd gevoelens had, mijn hart was getuige

Ik heb altijd gewild de kans te krijgen
Om je nog eens te kunnen spreken
Je vervaagt met de zon, je bent niet menselijk
Je bent een droom die mijn hart in de ochtend breekt

Soldaatje marinero, je ontmoette een zeemeermin
Van diegenen die zeggen 'ik hou van je' als ze de portemonnee vol zien
Je koos de mooiste en de slechtste
Zonder te weten hoe het kwam, heeft de storm je gegrepen

Je ging weg op een vrijdagavond
Je nam alles van me, ik verloor je uit mijn handen
Het was mijn schuld en nu lijd ik alleen
Ik begrijp het leven niet

Het leven beloofde me bij jou te zijn
En het was het zelf dat me nooit laat zijn met jou
's Nachts in mijn dromen kan ik je zien
Slapend leef ik eindelijk een wind van feeën
Waarbij het valse genoeg is

Het maakt me niet uit hoezeer het pijn doet om wakker te worden
Het doet me nog steeds pijn
En elke seconde van de dag ben je aanwezig

Ik herinner me alles, de perfecte nacht
En in mijn auto keek ik je in de ogen
Je glimlachte en ik nam je hand
Het regent meer dan een miljoen herinneringen samen
En het verblindt me
Ik hou zo veel van je, vriendin, dat het me verbrandt

Ik wil niet meer wakker worden
Het leven zonder jou heeft geen zin meer
Ik geef de voorkeur aan leven 's nachts
Voelen dat je niet weg bent, dromend ga ik
Je hebben tot mijn leven eindigt
Ik geef de voorkeur aan sterven in dromen dan leven met je vertrek

Zeg niets, alsjeblieft
Want als ik praat, verwoest je mijn ziel
Ik wil je zoveel dingen zeggen
Ik wil me je geur herinneren

Zeg niets, alsjeblieft
Laten we hopen dat ik niet wakker word
Uit een droom waarin ik je kan zien
En ik nog steeds met je kan praten over mijn liefde

Zeg niets, heb medelijden
Ik vraag je alleen om morgenavond
Slapend, me de kans te geven

Slapend, me de kans te geven