Um Abraçaço
Caetano Veloso
Een Grote Knuffel
Ik maakte een lus in de ruimte,
Om een stukje te pakken,
Van het universum dat we kunnen zien.
Met onze blote ogen,
Onze blauwe lenzen,
Onze computers vol licht.
Die lus was een vers,
Maar het was allemaal verkeerd,
Je liet je niet blijven.
In mijn warboel,
Belandde je aan de andere kant,
Aan de andere kant van daar, van daar.
Hé! Vandaag stuur ik een grote knuffel...
Hé! Vandaag stuur ik een grote knuffel...
Hé! Vandaag stuur ik een grote knuffel...
Hé! Vandaag stuur ik een grote knuffel!
Een knuffel, een zoen,
Mijn blik als een clown,
Jouw trots zo serieus...
Een groot gedoe,
Voor mijn oude vermoeidheid,
Van het eeuwige mysterie.
Mijn bestemming teken ik niet,
Ik ontwerp het niet, ik verberg het,
Het toeval is de grote baas.
Alles wat niet lukte,
En ik weet dat er geen oplossing is,
In de stilte huilde het, huilde het...
Hé! Vandaag stuur ik een grote knuffel...
Hé! Vandaag stuur ik een grote knuffel...
Hé! Vandaag stuur ik een grote knuffel...
Hé! Vandaag stuur ik een grote knuffel...
Hé!
