Es Tut Mir Leid

Mama weet, je jongen kan niks meer uitrichten.
Je kleine jongen zit in de auto met handboeien.
Met handboeien worden we allebei afgevoerd.
Zo speelt het lot, het leven is hard voor jou.
Dat past bij mij, mijn vriend, ik heb pech gehad.
Aan jou en mijn moeder wijd ik de laatste zin.
Ik dank je dat je altijd voor me klaarstond.
Houd op met huilen, ach kom op, zeg iets.
Denk niet dat onze wegen nu scheiden.
Ware liefde tussen broers blijft altijd bestaan.
In het moment blijven ons beiden de herinneringen,
Hou ze vast en we blijven altijd jong.
Lieve God, vertel me alsjeblieft wat ik moet doen.
Zeg me alsjeblieft of ik moet huilen of lachen.
Ik hou het bijna niet vol, de auto stopt.
Lieve God, zegen alsjeblieft mijn ouders.

Mama, het spijt me zo.
Mama, het is bloed als je huilt.
Mama, ik weet dat je me in je hart hebt,
Mama, ik schrijf deze laatste zin alleen voor jou.

Mama, het spijt me zo.
Mama, het is bloed als je huilt.
Mama, ik weet dat je me in je hart hebt,
Mama, ik schrijf deze laatste zin alleen voor jou.

Mijn cel is zo koud en ongemakkelijk.
Die van mij ook, we moeten naar buiten om elkaar te zien.
Ik heb geen moeder meer die elke dag kookt.
Mijn leven gaat aan me voorbij in dit aardhol.
In dit aardhol zullen we allebei vallen.
Voor elke dag een streep met witte krijt tekenen.
Ik had nooit gedacht dat alles ooit voorbij zou gaan.
Nooit gedacht dat ik ooit zo veel spijt zou hebben.
Ik moet mezelf herhalen, dat had ik nooit gedacht.
Ineens wordt me duidelijk, vroeger lachte ik nooit.
Ik wilde altijd maar, steeds weer de boel verknallen.
Niet naar school gaan, steeds weer de boel verknallen.
En nu ben ik hier, ik en de celblok.
Alles alleen maar om geld en een snelle baan.
Mijn leven gaat kapot, net als die jongen,
Die uit zijn raam kijkt.

Mama, het spijt me zo.
Mama, het is bloed als je huilt.
Mama, ik weet dat je me in je hart hebt.
Mama, ik schrijf deze laatste zin alleen voor jou.

Mama, het spijt me zo.
Mama, het is bloed als je huilt.
Mama, ik weet dat je me in je hart hebt.
Mama, ik schrijf deze laatste zin alleen voor jou.

De deur gaat open en ik zie dat de bewaker daar staat.
Hij begeleidt me op mijn allerlaatste weg.
Al die stress verdwijnt, ik was nog nooit zo nerveus.
Ik heb fouten gemaakt, en deze keer was het per ongeluk.
Nu ben ik eindelijk binnen, in de rechtszaal.
De tranen kwamen toen ik mama in het gezicht zag.
Ik vraag mezelf nu af, wat heb ik gedaan?
Ik heb mezelf met mijn rug tegen de muur gezet.
De rechter vraagt me, wat me daartoe gedreven heeft.
Ik heb gesproken, omdat ik te lang gezwegen heb.
Ik wilde eindelijk een einde maken aan de haat in mij.
Ik wilde eindelijk dat anderen me als mens waarderen.
Laat me alsjeblieft niet als moordenaar het graf ingaan.
Het is de laatste keer dat ik jou, vriend, in mijn armen neem.
Het was een fout om die vader zijn zoon af te nemen.
De enige reden waarvoor het nog de moeite waard is om te leven.

Mama, het spijt me zo.
Mama, het is bloed als je huilt.
Mama, ik weet dat je me in je hart hebt.
Mama, ik schrijf deze laatste zin alleen voor jou.

Mama, het spijt me zo.
Mama, het is bloed als je huilt.
Mama, ik weet dat je me in je hart hebt.
Mama, ik schrijf deze laatste zin alleen voor jou.