Bu Su Hiç Durmaz

Als sneeuw bedekte je me
In mij bloeiden alle bloemen
Eén voor één begonnen ze te trillen

Je was duidelijk slapeloos
In je hoofd zaten restanten
Ze vielen één voor één eruit

Jij nam altijd maatregelen voor jezelf
Ik legde mezelf verboden op
Voor ons staan er dammen
Dit water stopt nooit

Leven was vol en rijk
Als stromende bronnen
De ongelovigen wachtten af

Je leende je hoop uit
Er bleef niets in je zak
Je vrienden begrepen het niet

Jij nam altijd maatregelen voor jezelf
Ik legde mezelf verboden op
Voor ons staan er dammen
Dit water stopt nooit

Je schoonheid was verborgen als een granaatappel
Je had veel te geven
De mensen begrepen het niet

Je zweeg, je zweeg, je sprak niet
Toen rende je weg zonder om te kijken
De mensen waren verbaasd

Jij nam altijd maatregelen voor jezelf
Ik legde mezelf verboden op
Voor ons staan er dammen
Dit water stopt nooit