Sakura

Kom, sluit je ogen en slaap vredig in
Je bent vast moe van het spelen, van dromen, van alles
Verlepte vingers vallen, ik blijf maar staren
Het is geen stem, maar ik fluister zachtjes

Ik kom snel, in de blauwe kamer, zonder ontsnappingsplan
Voor de maan vol is, kom ik stilletjes naar beneden
De golven trekken weg, altijd 'eeuwigheid'

Geen redding voor het gescheurde lichaam
Geneesmiddelen zijn alleen maar treurig

Als ik hier nog eens kan slapen
Zal ik deze keer beter zingen
Als de fonkelende sterren zijn verdwenen
Zal ik uiteindelijk huilen om de liefde

Kom, sluit je ogen en slaap vredig in
Je bent vast moe van het spelen, van dromen, van alles

Voor de maan vol is, kom ik stilletjes naar beneden
De golven trekken weg, altijd 'eeuwigheid'

Geen tranen voor de pijn die ik probeer te verbergen
Leugens zijn alleen maar pijnlijk

Als ik hier nog eens kan zijn
Zal ik deze keer beter lachen
Als de fonkelende zee is verdord
Zal ik uiteindelijk lachen om de liefde.