Guardia '82
Brunori Sas
Guardia '82
Het strand van Guardia, zo heet
Was vol met mensen, wat een feest
Men sprak over sport
Over Pertini en Bearzot
Ik, onwetend van dit alles, zo naïef
Bouwde zandkastelen, dat was mijn lief
Met een schepje en een emmer
En een hoedje op mijn hoofd, zo ver
En zij, zonder onderbroek, zo vrij
Maar ik keek niet, dat deed ik niet, oh nee
Ik deed mijn armbanden om en sprong in de zee
Ik wist niet eens wat liefde was, dat was niet voor mij
Tien jaar later zag ik haar, bij een vuur
Vlees aan het spit, en wiet in de lucht, zo puur
Ik zat alleen, gitaar te spelen
Zong liedjes, zocht aandacht, dat was mijn streven
Maar zij keek niet naar mij, zo ver weg
En ik deed alsof het me niet raakte, zo echt
Ik dronk Peroni en begon te schreeuwen
Over de pijn die liefde je kan geven, zo veel te zeuren
La, la, la, la, la, la
La, la, la, la, la, la, hey
La, la, la, la, la, la, hey
La, la, la
Op het strand, blikjes uit de jaren '80
Als de zee boos is, brengt het terug, zo heftig
Herinneringen die je had
Bedekt met zand, zo kwaad
Lege oranje ballen, zo plat
Groeten naar een trein die voorbij raast, zo snel
En kijken naar de lucht, zo wijd
De spoor van een vliegtuig, zo vrij
En zij, weer zonder onderbroek, zo vrij
En ik die het niet begreep, zo naïef, oh mijn
Ik groef in het zand, op zoek naar schatten
En zag het leven alleen in kleuren, zo vol van maten
La, la, la, la, la, la
La, la, la, la, la, la, hey
La, la, la, la, la, la, hey
La, la, la
En toen, plotseling in haar armen
Wij twee, samen onder de douche, zo warmen
De angst en de drang
Om de liefde te maken, zo lang
Op 31 augustus
Begint er een verhaal, zo vol van lust
En een zomer die sterft, zo snel
Eh la
La, la, la, la, la, la, hey
La, la, la, la, la, la, hey
La, la, la, la, la
La, hey
La, la, la, la, la, la, hey
La, la, la, la, la, la, hey
La, la, la, la, la