Cronica de Un Viejo Amor

Ik geloof dat ik altijd al van je hield
vanaf die regenachtige dag
toen je in de buurt kwam wonen
je had draadjes tussen je tanden
schattige sproetjes en een paardenstaart
op school was ik altijd je verdediger
ik weet niet hoe ik op een naïeve manier liefde moet schreeuwen
want ik hield van je, ik hield van je met kinderlijke toewijding

En het was op je vijftiende feest
toen mijn droom in duigen viel
plotseling in duizend stukjes
zag ik je de hele nacht dansen, omarmd door je partner
zo gelukkig in zijn armen
precies die avond wilde ik je mijn liefde vertellen
maar mijn rivaal, blijkbaar, was me voor
en jouw blijdschap, hoe het me verwondde, daar werd de verliezer geboren

Het was die jongen die jaren later
voor mijn straf met jou trouwde
ik zag je stralend en gelukkig voor het altaar
zoals ik ooit droomde dat je bij mij zou zijn

En nu vertellen vrienden me
dat je veel verdriet hebt gekend
dat je verbintenis is mislukt
en dat je je wonden liket
je geeft je over aan je kinderen
met een gebroken ziel
ik heb voor mijn deel trouw gebleven
aan die liefde die ik je nooit eerder heb verteld
want ik hou nog steeds van je, ik hou nog steeds van je,
zoals de eerste keer

Wanneer je deze brief ontvangt,
vergeet je me misschien al,
er zijn twintig jaar voorbij.
Maar als je in het album kijkt
van je vijftiende feest,
noem het geen bedrog
ik ben de jongen die je met passie aankijkt
in elke foto die die nacht is genomen
en degene die op je wacht tot je wilt
met de meest trouwe toewijding

Dit is de oprechte chroniek
van een oude en stille liefde

Dit is de oprechte chroniek
van een oude en stille liefde...