Que Deus?

Er zijn vragen die gesteld moeten worden

Wie je ook bent, waar je ook bent
Zeg me of dit de wereld is die je wenst
Mensen bidden, geloven, sterven voor jou
Ze zeggen dat je overal bent, maar ik weet niet of ik je al heb gezien
Ik zie zoveel pijn in de wereld, vraag ik me af of je bestaat
Waar is jouw vreugde in deze wereld van treurige mensen?
Als je het goede leert, waarom zijn we dan van nature slecht?
Als je alles kunt, waarom zie ik dan geen eten op mijn tafel?
Vergeef me mijn schulden, ik moet het vragen
Als ik jouw kind ben en je houdt van me, waarom laat je me dan huilen?
Niemand heeft de waarheid, wat we weten zijn vermoedens
Als er bloed vergoten wordt in jouw naam, is het omdat je het toestaat
Als je me ogen hebt gegeven, waarom zie ik dan niets?
Als ik naar jouw beeld ben gemaakt, waarom slaap ik dan op de straat?
Is het te veel gevraagd om vrede tussen de mensen te vragen?
Waarom word ik gediscrimineerd als we allemaal gelijk zijn?

Waarom?

Waarom gedragen mensen zich als irrationele wezens?
Waarom doden oorlogen en ziektes steeds meer?
Waarom is vrede niet meer dan een illusie?
Hoe kan de mens liefhebben met wapens in de hand? Waarom?
Ik vraag om vergeving voor de vragen die gesteld moeten worden
En als ik mijn eigen pad kies, accepteer je me dan?
Wie ben jij? Waar ben je? Wat doe je? Ik weet het niet
Ik geloof in vrede en liefde

Alsjeblieft, laat het kwaad mijn hart niet binnenkomen
Ik roep jouw naam in tijden van nood
Maar je hebt zoveel namen, je bent koning van zoveel tronen
En als de mens vrij geboren wordt, waarom zijn sommigen dan eigenaars?
Wie heeft haat uitgevonden, wie heeft de oorlog uitgevonden?
Soms denk ik dat de hel een plek hier op aarde is
Laat kinderen niet lijden door volwassenen
De zonden zijn hetzelfde, wat verandert zijn de geloven
Ze zeggen dat je de mens hebt geleerd goed te doen
Maar in het boek dat je schreef, heeft iedereen alleen gelezen wat hen uitkomt
Ik breng nachten door zonder te slapen, denkend
Zoveel vragen, zoveel dingen om uit te leggen
Ik vraag me af, denk aan het lot dat je me hebt gegeven
En alles wat gebeurt is omdat jij het zo wilde
Waarom kleed je me in rouw en neem je weg wie ik liefheb?
Is dat de gerechtigheid waar ik zo naar verlang?
Begrijpen we het pas als het onze tijd is?
Misschien is daar de puurste geluk
Maar als ik niets heb gedaan, heb ik niets te vrezen
De dood maakt me niet bang, wat me bang maakt is de manier van sterven

Waarom gedragen mensen zich als irrationele wezens?
Waarom doden oorlogen en ziektes steeds meer?
Waarom is vrede niet meer dan een illusie?
Hoe kan de mens liefhebben met wapens in de hand? Waarom?
Ik vraag om vergeving voor de vragen die gesteld moeten worden
En als ik mijn eigen pad kies, accepteer je me dan?
Wie ben jij? Waar ben je? Wat doe je? Ik weet het niet
Ik geloof in vrede en liefde

Hoe meer ik probeer te leren, hoe meer ik weet dat ik niets weet
Hoe meer ik jouw naam roep, hoe minder ik begrijp wat ik je heb genoemd!
Hoe meer antwoorden ik heb, hoe groter de twijfel is
Ik wil leren van mijn fouten, een betere man worden
Ik respecteer mijn naaste zodat hij mij respecteert
Ik denk na over de oorsprong van alles en hoe het einde zal zijn
Is de dood het einde of een nieuwe dageraad?
Als het een nieuwe start is, dan kan ik al sterven

(Ver weg brandt nog steeds de boot van fantasie
Mijn droom eindigt laat
Wakker worden, dat wilde ik niet)