92i Veyron

Niemand, niemand
Niemand, niemand

Nieuwe rijken, mijn Lamborghini heeft wat hobbels gehad
Ik sta niet in de rij bij het Ritz, noch bij de McDonald's
Als zij gelijk hebben, ben ik niet redelijk
De kogelregen in jouw woonkamer zal vast onaangenaam zijn
Nieuwe rijken, mijn Lamborghini heeft wat hobbels gehad
Ik sta niet in de rij bij het Ritz, noch bij de McDonald's
Als zij gelijk hebben, ben ik niet redelijk
De kogelregen in jouw woonkamer zal vast onaangenaam zijn

We proosten op onze littekens, op onze klappen elke avond
Zwart is zwart, ze zeiden, is er echt geen hoop meer?
De winnaars schrijven het, de verliezers vertellen het verhaal
De winnaars schrijven het, de verliezers vertellen het verhaal
Niemand in de wereld loopt in hetzelfde ritme
Hun regels hebben allemaal een graf, dat begrijpen ze niet
Terug en weer naar de gevangenis, sommigen komen er niet meer uit
Ik heb een kalash en wat schapen, allemaal onder hetzelfde dak
Altijd in de stemming om ze op te tillen, dat de toekomst mijn derde vinger zuigt
Nee, ik hou niet van jou, noch van degene die bij je is
Alleen als je je moeder neukt, ben ik met heel mijn hart bij jou
Je hebt zelfs niet genoeg om me te laten roken, wat moet ik met jou?

Ik praat over de straat omdat ik erin ben opgegroeid, ook al ben ik er veel minder
Ik schrijf je vanuit de wijk met G. A. T. O B. A. T. O, mijn jongen
Er is muziek, wijven, wiet, de Nueve-2i is in de buurt
Grote lul in de kut van het minimumloon, een teruggekeerde trap in de kruis
Nucleaire bom op het spel, er blijft alleen ik en de ratten over
Als ik in de Veyron stap, zie je me nooit meer terug
Geïnspireerd door de muziek van deze afstammelingen van slaven
Ze kopen zwarten op de openbare plek, voor hen is niets erg
Ik heb een kroon op mijn hoofd, toch heeft de buurman de boon gekregen
Er zal nooit een wapenstilstand zijn, zeiden mijn vrienden uit 93
Gebraden kip, gekken, bananen, rap is haram
Genocide op deze zwarten, ik ga ze Boko Haram maken
Doe niet te veel goed of je wordt aan een kruis genageld
De kogelregen op je grootmoeder komt eerder dan je denkt
De mensheid maakt me misselijk, ik steek een grote joint aan met een brander
Klootzak met je kutstichting, ik red liever de dieren

We proosten op onze littekens, op onze klappen elke avond
Zwart is zwart, ze zeiden, is er echt geen hoop meer?
De winnaars schrijven het, de verliezers vertellen het verhaal
De winnaars schrijven het, de verliezers vertellen het verhaal
Niemand in de wereld loopt in hetzelfde ritme
Hun regels hebben allemaal een graf, dat begrijpen ze niet
Terug en weer naar de gevangenis, sommigen komen er niet meer uit
Ik heb een kalash en wat schapen, allemaal onder hetzelfde dak
Altijd in de stemming om ze op te tillen, dat de toekomst mijn derde vinger zuigt
Nee, ik hou niet van jou, noch van degene die bij je is
Alleen als je je moeder neukt, ben ik met heel mijn hart bij jou
Je hebt zelfs niet genoeg om me te laten roken, wat moet ik met jou?