Azul

Plots lig ik hier
Voor dit meer
En ver weg, heel ver weg
Van de blauwe berg, de blauwe berg...

En hoewel de wind waait
Hoort niemand mijn geklaag
Of voelt wat er is
Zonder het te willen

Ik spuw de woorden
Als een hond die blaft
Tot de dageraad

Veel subtiliteiten
Ontploffen in mijn hoofd
En ik denk, dat jij bent ik denk
Dat jij ook blauw bent
Dat jij ook blauw bent

Daarna beminnen we elkaar
Met onze lippen die we afscheuren
We maken onze huid nat

Altijd beminnen we elkaar
Ook al haten we elkaar soms
Tot de dageraad.