Te Fuiste

Soms rustig, denk ik en schrijf ik
Soms sterf ik tussen jouw gehuil en zucht
Soms zoek ik je alleen, maar je bent al weg
En je bent weg, nu heeft niets meer zin

In mijn kamer schreeuw ik, in het openbaar fluister ik
Ik word gek, mijn gezicht is een mythe
Denk er even over na, slechts een momentje
De liefde is mijn drug en ik zal ervoor sterven, jongen

Ze zeggen dat je weg is, dat je gevlogen bent en niet terugkomt
Alles wat ik heb gegeven, gaat niet verloren
Ik was aan het rekenen en raakte verdwaald, domme ik
Ik weet niet meer hoe vaak ik jou heb zien huilen

Ik weet niet meer hoe ik je moet zoeken, voor mij ben je alleen lucht
Ik heb de wereld rondgedraaid zonder te stoppen
Misschien was het mijn schuld, we waren allebei zo laf
Verbrand alles wat je nooit meer terugkomt

Rook, vergeet, hier is geen verdriet meer
Rook, schrijf, vergeet het
Jij gaf me mijn leven en het was goed
Maar je bent er niet meer, niet meer
Zeg me waar je bent, zeg me waar je bent
Ik mis je al
Maar je bent er niet meer, niet meer
Zeg me waar je bent, zeg me waar je bent
Ik mis je al

Rook, vergeet, hier is geen verdriet meer
Rook, schrijf, vergeet het
Jij gaf me mijn leven en het was goed
Maar je bent er niet meer, niet meer
Zeg me waar je bent, zeg me waar je bent
Ik mis je al
Maar je bent er niet meer, niet meer
Zeg me waar je bent, zeg me waar je bent
Ik mis je al

En hoe meer ik je kijk, voel en vraag
Dat alles wat ik kende zo is als het was
Nu ben ik verloren, verdrietig en rot
Tel als een gek alle dagen die zijn gegaan

Kijk naar wat ik heb geschreven, schrijf kots
Ik neem aan dat er dingen zijn die ik alleen heb gegeten
Je bent weg, bijna niets is nog mooi
Ik kijk naar alles en alles is zo leeg

(Ik hier zo alleen, rook rustig)
Ik hier zo alleen, rook rustig
Maar je bent er niet meer, niet meer
(Ik mis de aanraking, de smaak van je lippen)
(Ik mis de aanraking en de kus van je lippen)
Maar je bent er niet meer, niet meer