POESÍA MAQUIAVÉLICA

Ik begin te zingen
Ik begin te huilen
Ik kijk naar de leegte
Ik begin te zingen
Ik begin te huilen
Ik kijk naar de leegte

Kijk zoals je wilt, maar kijk hoe ik ben
In leven een rotzooi, een waarheid die ik niet ben
In de strijd met mezelf verlies ik nooit, maar ik sterf
Praktiserend het occultisme met mijn schaduw, en wat ik hoop
Jouw beeld komt achter me aan
In de naam van de vader, wat heb ik gedaan?
Ik ben mijn hart verloren, in feite
Als ze het voor mij vinden, hang het dan aan een plafond
Laat het sterven, laat het lijden, laat het huilen, weg ermee
Kom nooit meer terug

Ik ben helemaal gek, ik voel me vreselijk
Kijk maar of je me gelooft bij de dokter
Veel zieker en psychotischer
Co-co-coño, alles verveelt me al
Minimaal had ik een leven, nu niet meer
Een mooi liefdesverhaal
Nu ga ik van mijn huis naar het concert
En word wakker in Valencia, in Madrid, of in de kont van God
Wat doe ik hier?
Het lijkt alsof ik alles heb verloren
Maar zo, het is weggevlogen
En in een oogwenk is het gestorven

Wie gaat naar deze rode ogen kijken
Zonder eerst te drogen en me alleen te vragen hoe gaat het?
Ik lieg niet, het doet pijn, en steeds meer
Ik voel dat ik sterf, maar ik leef terwijl ik me slecht voel

Wie gaat naar deze rode ogen kijken
Zonder eerst te drogen en me alleen te vragen hoe gaat het?
Ik lieg niet, het doet pijn, en steeds meer
Ik voel dat ik sterf, maar ik leef terwijl ik me slecht voel

Kijk, een touw, een balk, naar de klote
Dichtbij, heel dichtbij, van het eeuwige leven en de deur
Ik-ik-ik heb spoken die de dans
Van de dood dansen als indianen in overvloed
Iets zegt me dat je niet vooruitkomt, je staat stil, en je vindt het leuk
Je compliceren, wie geeft je de opdracht?
Negeer je?, hou je mond
Je maakt kunst, je bent nodig
Je bent BLK, je bent niet standaard
Dat weet ik al! Ahg, wat een gedoe
Ik wil niet zien (zien), niet ruiken (ruiken), niet horen (horen), niet zijn
Ik wil mijn leven, haar ogen, haar huid kunnen aanraken
Niet deze leugen waar ik het moeilijk mee heb
En omdat ik ben wie ik ben, kan ik doen wat ik wil
Zie je niet? Dat ik niet zie
Wat de macht verblindt
Dat ik geleid word door instinct en niets schilder, dat weet ik

Waarom schreeuw ik? Niemand hoort het
En wie de hel gaat er zijn?
Waarom schreeuw ik? Niemand hoort het
(Klop-klop) wie is daar?
Ik ben wat je verloren bent, verdomme en dans met me
De dans van de dood of schiet jezelf neer
Ik neem aan dat ik misschien uit de modder kom
Hoewel ik nog zoveel te doen heb dat ik begin te spinnen
Ik hield van je, ik hou van je, ik zal van je houden
Totdat één plus één oneven wordt
Neem me niet te serieus, oké?
Ik ben een verloren zaak als een zee zonder zout
Zon zonder licht
Kruisiging zonder kruis
Het overkomt me omdat ik naar de maan ga
En de blauwe lucht wil
Ik ben gebroken, en ik doe pijn
Ik lijk op glas
Ik ben gek, ik bedrog mezelf niet
Ik lijk normaal
Ik ben gebroken, en ik doe pijn
Ik lijk op glas
Ik ben gek, ik bedrog mezelf niet
Ik lijk normaal

Wie gaat naar deze rode ogen kijken
Zonder eerst te drogen en me alleen te vragen hoe gaat het?
Ik lieg niet, het doet pijn, en steeds meer
Ik voel dat ik sterf, maar ik leef terwijl ik me slecht voel

Wie gaat naar deze rode ogen kijken
Zonder eerst te drogen en me alleen te vragen hoe gaat het?
Ik lieg niet, het doet pijn, en steeds meer
Ik voel dat ik sterf, maar ik leef terwijl ik me slecht voel

Ik begin te zingen
Ik begin te huilen
Ik kijk naar de leegte
Ik begin te zingen
Ik begin te huilen
Ik kijk naar de leegte