Viejos Anhelos

Er is een vreemde schaduw over onze liefde
mooie liefde die ooit is geboren
je bent de beloftes vergeten
van de eed die je me ooit deed
je wilt al gaan zonder afscheid.

Hij is zo verdrietig, huilt in stilte
omdat hij voelt dat je al weggaat
je ruilt het bekende geluk
voor het avontuur dat het leven biedt
ik zou je willen haten, maar ik hou nog meer van je.

De dageraad breekt aan, een nieuwe dag is gekomen
weer een ochtend is in stilte gestorven
het kan niet waar zijn dat ik je liefde al verloren ben
misschien kom je morgen weer bij me terug.

Oude verlangens zing ik
met een treurig hart
mijn stem is een klaagzang
ik heb zin om te huilen
het is niet waar dat je me vergeet
zeg dat niet, mijn lief
doe iets van jouw kant
en laten we opnieuw beginnen
en zo, vrouw, zullen we gelukkig zijn
zwijg, denk na, je zult zien dat we het kunnen.

Als je de rivier hoort die zingt
vrij stromend op weg naar de zee
zul je merken dat sommige stenen
hun angst roepen, snel rollen ze
richting de oever rennend
ze zijn moe van het eindeloos rollen
zoeken rust na hun lange lijden
door pijn die verwondt en ook doodt
verdrinkt in tranen en klaagzangen, vrouw.

Oude verlangens zing ik...