Despedida de Verano

Weet de maan in de verte dat ik op je wacht
en ik voel bijna dat het verleden vervaagt
met de afstand is bijna alles verloren
oh, en dan verrast, ontdek ik dat ik van je hou (Herhaal).

Ik weet dat je vijftien jaar wordt, mijn meisje
ik zie je gekleed in een koraalkleurige jurk
en het lijkt wel alsof ik je zie glimlachen
onder de onschuld van een donkere blik.

Al mijn vreugde hangt af van die liefde
ik zal leven zonder jouw genegenheid, verlegen
iedere keer als iemand mijn lied zingt
voel ik dat ik te veel van je hou
jij bent de tederheid waar ik ook ga
als regenwater dat ik in mijn handen drink.

Ik ben geboren om jouw schaduw te zijn
omdat mijn hart aan het huilen was
ik ben geboren om jouw schaduw te zijn
omdat mijn passie aan het huilen was.

Voor ons heb ik een oude weg
voor jouw lippen de verlangens van de mijne
verlaat me niet, want ik voel me slecht, liefje
oh, en dan verrast, ontdek ik dat ik van je hou (Herhaal).

Voor de volgende zomer kom je terug
en dan komen de vakanties voor ons twee
en dan zal er geluk zijn
we bewaren onze liefde voor morgen.

Een smaak van zon blijft achter met jouw afwezigheid
in de blauwe verte teken ik jouw naam
in de witte wolk reist jouw aanwezigheid
het zijn reizigers die misschien ergens heen gaan
en de wervelingen van droge bladeren verdwijnen
zomerafscheid en van illusies.

Een verdriet maakt me kapot
en alleen mijn gezang troost me
altijd lijdend om haar
mijn verdriet raakt niet moe van wachten.