Noite Sem Luar
Beto Guedes
Nacht Zonder Maan
Ik zag op de blauwe horizon de avond vervagen
En de nacht dichterbij komen
Vullend met verdriet de eenzaamheid van de zee
Stalend van de natuur het schemerlicht
En alleen in mijn tuin dacht ik na
In de nacht zonder maan
De kaars die zeilend over de immense oceaan
Mij naar mijn geliefde bracht
Toen kwam de heimwee en ik huilde
Daarna, met tranen in mijn ogen, zwoer ik
Nooit meer me te laten vangen door de liefde
In de wrede gevangenis van de pijn
