Aphel - Die Schwarze Schlange

Het dode, aan de ondergang gewijde sterrenbeeld
onthult de almachtige vleugels
welke, door het licht verbannen
in een ijzige graf liggen

De in zijn ik versteende rots
volgt de nachtelijke schreeuw
van de tot de dood gewijde engel
en baart de zwarte slang
in de schoot van de reinigende verval

De hoer met de vergiftigde ogen
verlicht door duistere maanstralen
is als kuise godslastering
te midden van een diepzwarte zee

Alleen wanneer stenen ketens geboren in
beenderen kist
de stroom van mijn dierlijke tweezijdigheid naar
de bron
van de donkere macht verheffen

Zal het de oplossing zijn
die jij vergat
zoals de stoel
die men een tijdlang mist