Amaneceres (part. Diegote)

Jij kwam niet te laat, maar precies op tijd om bij me te zijn
We waren als één, als twee geliefden die nu samen zijn
Met de handen aan elkaar, maar op verschillende wegen
Allemaal apart, maar met de lippen te dicht bij elkaar

Ochtenden
Ik zie het in je ogen en het regent
Water midden in de woestijn
Wanneer ik wakker word en je me wilt
Als je niet weet wat we zijn

Ik ga je vertellen wat je bent
Een straaltje licht in de nacht
Wanneer de bloemen verwelken
Wanneer de bloemen verwelken

Je bent een noodzaak geworden
Alsof ik van jou afhankelijk ben
De zee is weer gekalmeerd
De lucht begint weer te glimlachen

Een wond is niet hetzelfde als een litteken
De één leert je iets, de ander doet je herinneren
Dat toen het gebeurde, je gelukkig wilde zijn
En nu ben je tevreden met gewoon in vrede zijn

Ochtenden
Ik zie het in je ogen en het regent
Water midden in de woestijn
Wanneer ik wakker word en je me wilt
Als je niet weet wat we zijn

Ik ga je vertellen wat je bent
Een straaltje licht in de nacht
Wanneer de bloemen verwelken
Wanneer de bloemen verwelken

Als je gaat, laat je je spoor achter
Ik weet dat er geen ander zoals jij is
En als ik je wil zoeken
Weet ik niet waar ik heen moet als je gaat

Ik ren achter je aan, ook al doet het pijn
Je bent meer waard dan elke pijn
Die ik zou kunnen verdragen
Alleen als je gaat

Ochtenden
Ik zie het in je ogen en het regent
Water midden in de woestijn
Wanneer ik wakker word en je me wilt

Als je niet weet wat we zijn
Ik ga je vertellen wat je bent
Een straaltje licht in de nacht
Wanneer de bloemen verwelken
Wanneer de bloemen verwelken

Wanneer de bloemen verwelken
Ochtenden
Wanneer de bloemen verwelken
Ochtenden