Anđeli Žive Doveka

Huil met ons mee nu, mijn stad
De Donau en de Sava, laat ze even stilstaan
De winnaar moet een zwart lint dragen
Laat de Košava waaien om de pijn te verzachten

De toren van Avala moet branden als een kaars
Laat alle klokken luiden, zonder uitzondering
Elke plein van jou moet onze kapel zijn
Op elke hoek moeten ze de uitvaartdiensten houden

Laat de gouverneur beven, laat het fort kreunen
En de leider moet voor de tempel de heilige omhelzen
Van nu tot in de eeuwigheid, dat iedereen zich herinnert
Dat ze voor altijd herinnerd worden, dat ze kinderen waren

Kleine engelen, prachtig, onschuldig
Voor niemand schuldig, zorgeloos, onrustig
Geliefd, bemind, vertroeteld, uniek
Vrolijk, dolgelukkig, onbekend met ongeluk

Wij hebben ze niet kunnen beschermen, wij grote zondaars
We hadden niet kunnen vermoeden dat het kwaad zou komen
Niets op de wereld kan hen vervangen
Zonder hen is alles leeg, zoals hun bedden

Blijf, vaarwel mijn stad
Zorg goed voor mijn vrienden
Omhels mijn moeder terwijl ze huilt
Genees de wonden van mijn vader

Ik ga nu naar de hemel
Engelen wachten op mij
Blijf, vaarwel mijn stad
Zorg goed voor jezelf

Een gewone ochtend
Een gewone dag
De feestdagen zijn voorbij
De bel gaat voor het eerste uur
Kinderen rennen naar school
Ze sturen kussen in koor
We zien elkaar snel
Wie had dat kunnen weten

Tussen goed en kwaad
Tussen de hemel en de hel
Zo'n dunne lijn
Van betekenis naar zinloosheid
Alles wat we wisten
Is in een oogwenk stof geworden
Daar waar geluk was
Is nu alleen maar angst

De hele wereld is nu een herinnering
De realiteit is een droom
Het verleden is daar
Waar ik echt hoor
Geen moment dat ik alleen ben
Zonder spel en glimlach
Het leven is hun lied
Een dans tot in de eeuwigheid

Een gewone ochtend
Een gewone dag
Ze hebben geprobeerd te staan
Tussen ons
Alsof ze niet weten dat er voor liefde
Geen obstakels zijn
Alsof ze niet weten dat engelen
Voor altijd leven