Aquellas Cosas Que Solíamos Hacer

Een verhaal dat spreekt van geleefde tijden
Waar alles onder hetzelfde teken valt
Vriendschap
En het waren manen om van te genieten
Zonder te denken aan de morgen die komt
Zonder ons druk te maken of op een dag de magie
Zou eindigen

En de tijd verstrijkt en je ziet dat die vrienden
Alles waren wat je nodig had
Om de weg te bewandelen
Altijd voorop de vriendschap
De familie kon wel even wachten
Totdat op een dag het leven me alleen laat, als nooit tevoren!

En ik spoel mijn leven terug op zoek naar jouw geur
Ik heb de brieven gelezen die in de lade lagen
Hoe het leven veranderd is, dat heeft zijn reden
Waar zijn de dingen gebleven die we deden?
Het is nog niet te laat om de trein te nemen
Ja, het is de moeite waard
Want ik wil je niet verliezen

Herinner je je een paar jaar geleden
Hoeveel lachen we hebben gehad
En de toekomst leek geweldig
En mijn vader zei altijd, denk eraan, zoon, dat op een dag
De harde realiteit zal komen
En terwijl ik in de nachtmerrie zat
Kwam op een nacht de profetie uit
En een dodelijke stilte
Begin je te merken dat de basis er niet meer toe doet

Je wordt op een dag wakker
En je gezicht geeft je aanwijzingen
Van de nacht die je gisteren had
En je voelt dat het gat dichterbij is dan ver weg
Het is nu tijd om terug te gaan
Wanneer je je gezicht in de spiegel ziet
En voelt dat je er slecht uitziet
En je begint te denken, je moet terughalen
Wat je achtergelaten hebt

En ik spoel mijn leven terug op zoek naar jouw geur
Ik heb de brieven gelezen die in de lade lagen
Hoe het leven veranderd is, dat heeft zijn reden
Waar zijn de dingen gebleven die we deden?
Het is nog niet te laat om de trein te nemen
Ja, je bent het waard
Want ik wil je niet verliezen

Een verloren ochtend in het dorp
Omdat ik niet meer weet waar jouw gezicht is
Het is vervaagd, ik kon het niet vinden
En nu merk ik dat ik niets meer heb
Jouw herinnering, jouw vreugde met gelach
Jouw manier van denken, ik zal niet vergeten dat alles zal beginnen

En ik spoel mijn leven terug op zoek naar jouw geur
Ik heb de brieven gelezen die in de lade lagen
Hoe het leven veranderd is, dat heeft zijn reden
Waar zijn de dingen gebleven die we deden?
Het is nog niet te laat om de trein te nemen
Ja, je bent het waard
Want ik wil je niet verliezen

En ik spoel mijn leven terug op zoek naar jouw geur
Ik heb de brieven gelezen die in de lade lagen
Hoe het leven veranderd is, dat heeft zijn reden
Waar zijn de dingen gebleven die we deden?
Het is nog niet te laat om de trein te nemen
Ja, je bent het waard
Want ik wil je niet verliezen

Nee, nee, nee, nee, nee
Nee, nee, nee, nee, nee
Nee, nee, nee, nee, nee