17 Primaveras
Belen Moreno
17 Lentejaren
Zeventien lentes
Die je hart droeg
Een hele wereld vol dromen
Verlichtte je gezicht
Alles viel in duigen
Of tenminste dat dacht je
Toen het nieuws kwam dat je zwanger was
Maar je was dapper
Want je trok je niets aan van de mensen
Toen je moest spelen, ruilde je de poppen voor een echt kind
Je had de moed om de realiteit onder ogen te zien
En je beloning was dat je mama werd genoemd
Toen je moest spelen, ruilde je de poppen voor een echt kind
Je had de moed om de realiteit onder ogen te zien
En je beloning was dat je mama werd genoemd
Ik weet niet hoe je het voor elkaar kreeg
Om het aan je ouders uit te leggen
Want ik weet dat de ouders van nu
Niet zijn zoals die van vroeger
De tijden zijn veranderd
Want alles is anders
Je hoort geen onzin meer
Van wat anderen zeggen
Maar je was dapper
Want je trok je niets aan van de mensen
Toen je moest spelen, ruilde je de poppen voor een echt kind
Je had de moed om de realiteit onder ogen te zien
En je beloning was dat je mama werd genoemd
Toen je moest spelen, ruilde je de poppen voor een echt kind
Je had de moed om de realiteit onder ogen te zien
En je beloning was dat je mama werd genoemd
Ik wil je niet vertellen
Dat ik altijd trots op je was
Op wie ik ben
De mooiste en de meest prachtige
Als moeder en partner
Als dappere onder dappere
Ik wil dat je deze tekst hoort
Het zegt wat mijn ziel voelt
Oh, maar je was dapper
Want je trok je niets aan van de mensen
Toen je moest spelen, ruilde je de poppen voor een echt kind
Je had de moed om de realiteit onder ogen te zien
En je beloning was dat je mama werd genoemd
Toen je moest spelen, ruilde je de poppen voor een echt kind
Je had de moed om de realiteit onder ogen te zien
En je beloning was dat je mama werd genoemd