La Llorona

Iedereen noemt me de zwarte, weemoeder
Zwart maar vol liefde
Ik ben als de groene peper, weemoeder
Pittig maar lekker

Oh! Van mij, weemoeder
Weemoeder van gisteren en vandaag
Gisteren was ik een wonder, weemoeder
En nu ben ik niet eens een schaduw

Ze zeggen dat ik geen verdriet heb, weemoeder
Omdat ze me niet zien huilen
Er zijn doden die geen geluid maken, weemoeder
En hun pijn is nog groter

Oh! Van mij, weemoeder
Weemoeder van hemelsblauw
En hoewel het leven me zwaar valt, weemoeder
Zal ik niet stoppen met van je te houden