Underwater

Die irritante telefoon weer aan het rinkelen
Even vliegtuigmodus
Alleen in een donkere kamer, mijn ogen dicht
Onder de stilte van de schaduw, breng ik
De tijd door, zonder jou lijkt alles stil te staan

Zonder jou lijkt deze plek wel het licht verloren
De schaduw die me vasthoudt, elke dag voelde warm
Ik kende de koude niet, als ik de zijweg niet wist
Ik hield vol, maar
Ik ben weer alleen, zo weer

Jouw liefde is de perfecte adem
De lijn die mijn handen omhoogtrok
Op een dag drijvend in de zee
Was mijn leven een hemel
Nadat jij en ik aan elkaar waren getrokken
Toen ik mijn ogen opende, was het duister intens
Wordt steeds meer meegesleurd
Verzonken gevoel onderwater

In een oogwenk, door de kier van het raam
Als de zon zich weerspiegelt in de nacht
De tijd verfrist weer in een nieuwe dag
Duwt me naar buiten
Natuurlijk vindt de wereld haar plek weer
Onze heldere nachten waren alles voor ons
Duidelijk zichtbaar, de ogen die altijd naar mij keken
Als ik de liefde niet kende, begreep ik dit gevoel ook niet
Ik hield vol, maar
Die diepe nacht is nu gevaarlijk

Jouw liefde is de perfecte adem
De lijn die mijn handen omhoogtrok
Op een dag drijvend in de zee
Was mijn leven een hemel
Nadat jij en ik aan elkaar waren getrokken
Toen ik mijn ogen opende, was het duister intens
Wordt steeds meer meegesleurd
Verzonken gevoel onderwater

Zelfs als ik zing, voelt het benauwd
Zelfs met de tv aan, is het echt luid, echt luid
De kracht ontsnapt uit mijn lichaam

Jouw liefde is de perfecte adem
De lijn die mijn handen omhoogtrok
Op een dag drijvend in de zee
Was mijn leven een hemel
Nadat ik jouw handen losliet
Verlies ik zelfs de richting
Ik weet niet waarheen ik moet gaan
Verzonken nacht onderwater
Diep zinkend in de nacht
Onderwater
Diep zinkend in de nacht
Onderwater