BOKeTE

Zes
Zes uur 's avonds aan de rivier
Kijkend naar de harten
De bladeren vallen, vragen zonder antwoorden

Mijn gevoelens veranderen als de seizoenen
En hoewel het in PR altijd zomer is
Voel ik kou terwijl ik naar deze nummers luister
Denkend aan jou, maar raak niet in de war

Want ik ga je niet schrijven
Wie van ons twee gaat er het meest lijden?
Ik weet het niet, maar ik hoop dat jij het bent, ik hoop dat jij het bent
Voor mij, dat jij het gaat zijn

Ik wil niet eens meer concurreren
Jij bent mooi, maar je houdt van liegen
Blijf maar op je reis, want als je landt, applaudisseert niemand, hey
Op een dag word je oud, kijk je terug en ga je spijt krijgen
Dat je het meest echte in je leven hebt laten gaan

Hey, hey
Jij bent een boquete in PR, daarom ontwijk ik je
Er zijn geen gedichten meer voor jou, dit is de laatste die ik schrijf
Soms komen de flashbacks, jij en ik, intens
Ik zou je naar Maya brengen, maar je kwam niet eens in Arecibo

De uitnodiging voor het strand is verlopen
Het beste van ons heeft niemand gezien
Of misschien heeft het leven ons bedrogen
En moesten we afscheid nemen

En leven zoals ik deed voordat ik je leerde kennen
Kijkend naar jouw foto's, testen of ik sterk ben
De golven met de wind, de honden en het geluk
Ik was bang je te verliezen, maar niet meer dan de dood
Ik leef weer

Dankzij God, ik leef, dat is wat telt
Ik ben 515 keer verliefd geweest, en met jou is het 516
Dus dat is niets nieuws
We moeten doorgaan, vergeten en verder gaan
En als we opnieuw verliefd moeten worden, worden we weer verliefd
Je weet dat ik het leuk vind om zo te zijn, verliefd
Maar

Ik wil niet eens meer concurreren
Jij bent mooi, maar je houdt van liegen
Blijf maar op je reis, want als je landt, applaudisseert niemand, hey
Op een dag word je oud, kijk je terug en ga je spijt krijgen
Dat je het meest echte in je leven hebt laten gaan