pausa da sua tristeza (part. Liniker)

Laat me de pauze van jouw verdriet zijn
Aangezien het graag bij je langskomt
Waterige ogen passen niet
Bij jou en jouw dansen
Ik heb je doordrenkt van lachen

Hoeveel paradijzen heb je bezocht
Terwijl je het kussen omarmde?
Je deed alsof je een wolk was
We bouwden illusies
Van jouw chaos
Leer te, te, te vertrouwen op jezelf
Vertrouwen op jezelf
Je glans vind je niet in sieraden
Je begreep het niet
Vergeet niet zo hard voor jezelf te zijn
Je ziet jezelf niet
Zelfs niet zoals anderen jou zien

De angst bedriegt je
Je gelooft meer in haar dan in mij
Waarom?

Laat me de pauze van jouw verdriet zijn
Aangezien het graag bij je langskomt
Waterige ogen passen niet
Bij jou en jouw dansen

Je vroeg me om te lachen
Terwijl je me deed huilen
En, diep van binnen, weet je dat het niet om verdriet gaat
Je veroorzaakte een tsunami in mij
Tijdloze storm
Je hebt al in de wateren van mijn vreugde gebaad
Oh, je kunt zien
Dat wanneer we daar aankomen
De hele natuur pauzeert om te kijken
Dat ik donderde
De helft van de lucht zodat je het een wolk kunt noemen
Mijn mond terwijl ik je nat maak

Het regent, regen, maar het maakt binnen niet nat
Want er is geen ruimte meer, je weet hoe je me moet bezetten
Je denkt dat je gewonnen hebt, ik weet het, maar ik ben de winnaar
Er is geen tijd voor angst als we hier zijn

Laat me de pauze van jouw verdriet zijn
Aangezien het graag bij je langskomt
Waterige ogen passen niet
Bij jou en jouw dansen
Je hebt me doordrenkt van lachen