Te Mueres Por Mi
Bacanos
Je Sterft Voor Mij
En als het waar is dat je verboden bent
Dat mijn kussen wonden zijn
Die je hart pijn doen
Als het waar is dat door mijn lach
Je strelingen verwarren
Wanneer je bij degene bent die je vandaag je liefde noemt.
Als je in stilte spijt hebt
Van de keren dat je liegt
Om je ziel te vermommen als verraad
En als mijn handen vrij worden
Elke keer dat je me vindt
Is er niets meer te zeggen.
Sluit je ogen
En kijk naar de lucht
En vraag om een vlucht
Die je naar mij brengt
Schreeuw mijn naam
In de wind
En zo, door jouw adem, het lot
Me naar jou leidt
Je kunt het zien aan je gezicht
Je kunt het zien als je lacht
Dat je voor mij sterft.
Als ik in je gedachten schrijf
En het gevoel groter is
Dan wat je hem die keer beloofde
Als je mond waterig wordt
Als je me ziet en het je prikkelt
Is er niets meer te zeggen.
Met bacanosss
Als het waar is dat je verboden bent
Dat mijn kussen wonden zijn
Die je hart pijn doen
Als je mond waterig wordt
Als je me ziet en het je prikkelt
Is er niets meer te zeggen.
