Como Eran Las Cosas

Ik denk dat het tijd is voor weer een rookbom
En me terug te trekken
Onze maatschappij doet me pijn
Jij bent geen gewoon meisje

Hoe belachelijk is het dat je denkt
Dat alles van jou is, inclusief ik
Dat alles, van jou, kan zijn
Maar deze nacht is voor ons tweeën

Misschien was het in de ochtend
Dat, geblinddoekt, we samen
Ontdekten hoe het was
En zonder onze ogen te openen, teleporteerden we
Naar waar we zouden willen zijn

Dus verbreek de betovering
Die me dwingt te kruipen
Tussen Guinee en jouw lakens
Onze maatschappij helpt niet veel
Terwijl jij het naar je zin hebt, vecht ik

Misschien was het in de ochtend
Dat, geblinddoekt, we samen
Ontdekten hoe het was
En zonder onze ogen te openen, teleporteerden we
Naar waar we zouden willen zijn

Misschien was het in de ochtend
Dat, geblinddoekt, we samen
Ontdekten hoe het was
En zonder onze ogen te openen, teleporteerden we
Naar waar we zouden willen zijn

Maar ik voel ook
Dat het maar een moment is
Dat we allemaal zouden moeten meemaken

Misschien was het in de ochtend
Dat, geblinddoekt, we samen
Ontdekten hoe het was
En zonder onze ogen te openen, teleporteerden we
Naar waar we zouden willen zijn

Misschien was het in de ochtend
Dat, geblinddoekt, we samen
Ontdekten hoe het was
En zonder onze ogen te openen, teleporteerden we
Naar waar we zouden willen zijn