Teri Mitti

zwaarden op mijn hoofd geslagen
in vlammen heb ik mijn lichaam verbrand
pas toen hebben we ergens op ons hoofd
deze saffraan kleur versierd

oh mijn aarde, geen spijt
als ik voor jou honderd pijnen draag
moge jouw eer altijd veilig zijn
of mijn leven nu blijft of niet

oh mijn aarde, mijn geliefde
in elke vezel stroomt jouw liefde
laat jouw kleur nooit vervagen
als het bloed uit lichamen stroomt

ik wil samensmelten met jouw aarde
als een bloem wil ik bloeien
zo klein is de wens van mijn hart
ik wil stromen in jouw rivieren
ik wil golven in jouw velden
zo klein is de wens van mijn hart

wo o

velden vol mosterd, mijn lege akkers
waar ik niet kon dansen van vreugde
moge dat dorp van mij altijd bloeien
waar ik niet terug kan keren

oh mijn land, oh mijn land
jouw en mijn liefde was uniek
ik heb me opgeofferd voor jouw eer
hoe gelukkig was ik met mijn lot

ik wil samensmelten met jouw aarde
als een bloem wil ik bloeien
zo klein is de wens van mijn hart
ik wil stromen in jouw rivieren
ik wil golven in jouw velden
zo klein is de wens van mijn hart

oh mijn lief, blijf lachen
jouw ogen mogen niet een moment vochtig zijn
ik stierf voor dat gezicht
laat zijn licht nooit vervagen

oh mijn moeder, wat maakt het jou uit
waarom stroomt de rivier uit jouw ogen
jij zei dat ik jouw maan ben
en de maan blijft altijd bestaan

ik wil samensmelten met jouw aarde
als een bloem wil ik bloeien
zo klein is de wens van mijn hart
ik wil stromen in jouw rivieren
ik wil golven in jouw velden
zo klein is de wens van mijn hart