La Góndola
Ayax y Prok
De Gondel
Wat is Venetië mooi, wat ben ik alleen in de gondel
Wat is Venetië mooi, wat ben ik alleen in de-
Ik zou dood moeten zijn, voor mij is dit al de verlenging
Ze stierf van verdriet toen de tortelduif weg was
Ik zei tegen de proever: Laat haar me vergiftigen
Ik eet de appel zonder te weten wat erin zit
Wie zal huilen als ze ons fusilleren zoals Fede?
De supervillains komen nooit op tv
En dit is mijn drankje voor de malle, dus drink maar
Pak je bagage, deze reis ben je me verschuldigd
Maar mama zei: Veel willen, niets hebben
En het bed van die weduwe zit vol met anjers
Op de slaapbank, alleen seks en films
Als het geweten schoon is, slaapt het nooit, wat schrijf je?
Ik heb deze wroegingen nodig, ze verlossen me
Ik heb deze ellende al doorgemaakt, het herhaalt zich altijd
Laat hetgene dat loont primeren boven wat onderdrukt
Ik weet dat het je deprimeert, die mascara, het loopt uit en kreunt nooit
Ik droom van jou, word wakker denkend aan jou
Jij mijn olieboer en ik de Somalische piraat
Ik voel me door jouw lauweren, zeil door jouw geneugten, ik ben boos op de muren
Zeg me dat je voor mij zou sterven
Ik weet dat ik van je hou omdat het pijn doet, we gaan naar Anderes
Het lichaam en de psyche, de materie en de wezens
Ik herinner me haar, zoals zij die nacht
Ze was niet uit Graná en hoorde geen verwijten
Op een dag gooide mama me de rammelaar
Ik ga alleen naar huis, pratend met de gondelier
Ik herinner me haar, zoals zij die nacht
We besproeiden de ramen van de auto
De dag dat ik je zag, gaf je me mijn slabbetje terug
En ik ga alleen naar huis zonder het pad te kennen
Ik zorg voor jouw tuin, jij houdt mijn bloembedden in de gaten
De vlekken van karmijn op de mondstuk van mijn L
Mama zei: Slecht beest sterft nooit
We hielden van elkaar van gezicht tot gezicht, we discussieerden op de netwerken
Mijn café is de plek waar je langs komt
Ik verzamel apathie en een gebroken hart
Ik kom elke dag terug voor mijn dosis van falen
Dat ik je niet wilde, oké, ik ben een leugenaar
Die oude kat heeft al zes levens versleten
Hart van karton, ze wil me alleen voor de show
Ik ga je liefde maken, blijf niet slapen
Kijk niet op de klok, we gaan zo weg
Ik herinner me haar, zoals zij die nacht
Ze was niet uit Graná en hoorde geen verwijten
Op een dag gooide mama me de rammelaar
Ik ga alleen naar huis, pratend met de gondelier
Ik herinner me haar, zoals zij die nacht
We besproeiden de ramen van de auto
De dag dat ik je zag, gaf je me mijn slabbetje terug
En ik ga alleen naar huis zonder het pad te kennen