僕らはそれを愛と呼んだ (bokura wa sore wo ai to yonda)
Atarayo
Wij noemden het liefde
Bloemblaadjes vallen, om twee uur 's nachts
Iemand was aan het huilen
Op de handpalm die ik uitstak
Was de overgebleven bloem verwelkt
Als we niet kunnen veranderen, tot daar
Tot de dingen die we niet willen veranderen
Waarom verandert alles dan?
Onder de hemel gekleurd in scharlaken
Noemden wij het liefde
Iets onveranderlijks heeft gemaakt
Een belachelijke vorm van liefde
Met al zijn hobbels en kuilen omarmd
Zelfs als ons hart pijn doet
Zelfs die doornen zijn lief
Denkend aan die dag dat ik huilde
Herinneringen vallen, om drie uur 's nachts
Iemand was aan het lachen
Bij de straatlantaarn als een zonnestraal
Had ik de troebele nacht toevertrouwd
Als je het niet begrijpt, tot daar
Tot waar we elkaar niet begrijpen
Waarom doen we alsof we het begrijpen?
Onder de hemel gekleurd in scharlaken
Noemden wij het liefde
Iets onveranderlijks heeft gemaakt
Een belachelijke vorm van liefde
Met al zijn hobbels en kuilen omarmd
Zelfs als ons lichaam pijn doet
Zelfs die doornen zijn lief
Schilderend die dag dat ik huilde
Ik weet niet hoe vaak mijn hart pijn deed
Ik verzamelde dingen die ik niet begreep
Verzamelde alleen maar onbekende dingen
Die nacht die niet los te laten was
Met het licht dat ik zo verzamelde
Verlichtte ik de nacht
Iemand dacht zeker zo
Dat ze samen mooi zouden zijn
Onder de hemel gekleurd in scharlaken
Noemden wij het liefde
Onder de hemel gekleurd in scharlaken
Noemden wij het liefde
Iets onveranderlijks heeft gemaakt
Een belachelijke vorm van liefde
Met al zijn hobbels en kuilen omarmd
Zelfs als ons lichaam pijn doet
Zelfs die stem is lief
Ik herinner me die dag dat ik huilde
Wij blijven zoals we zijn.
