Tu Perdicion
Arturo Zambo Cavero
Jouw Verdoemenis
In een hoek van de achterbuurt zag ik haar smeken
En haar oogjes, groen als de zee
Hadden sporen van het huilen
Verdorde bloem die haar kleur al had verloren
Door een grill van de liefde
Die haar naar de verdoemenis leidde
Alleen bleef ze, verlaten en zonder liefde
En alleen God weet of ze redding heeft
En in een hoek van de achterbuurt
Zal haar hart moeten zijn
Ze kan niet liefhebben
Ze zal sterven zonder te vergeten
Alleen ik, die haar wilde en aanbidde
Toen ik haar zo zag, huilde ik ook
Zoals in de nacht dat ze wegging
