Kegare Naki Bara Juuji

Ook al zal mijn lichaam verbrand worden
Dit land dat ik liefheb
Zal ik niet laten vervuilen, ik zal het beschermen
En nogmaals samen

Oooooo, ooo

Gevangen lichaam, steekt koud in mijn borst
Eenzaamheid en wanhoop, met tien uur op mijn schouders
Verdrietige tranenregen die zich in de lucht verspreidt
Het einde van het toneel, de maan verlicht de asregen
Deze stad die ik zo goed ken
Deze lucht, deze bloemen
Dit is de laatste keer, nietwaar?

Ook al zal mijn lichaam verbrand worden
Dit land dat ik liefheb
Zal ik niet laten vervuilen, ik zal het beschermen
En nogmaals
De indigo roos die zwart gekleurd is
Zelfs dat heeft geen betekenis meer
Het verdwijnt als as
Naar het land dat ik liefheb

Vervagende bewustzijn roept herinneringen op
Mijn zus Juline, die al sinds onze kindertijd bij me is
De hymne die we samen zongen in die staat
De nachten waarin we huilend praatten op het bed
Deze stad die ik zo goed ken
Deze lucht, deze bloemen
Dit is de laatste keer, nietwaar?
Op een dag wil ik herboren worden
En hier weer leven
Zingend samen

Ook al zal mijn lichaam verbrand worden
Dit land dat ik liefheb
Zal ik niet laten vervuilen, ik zal het beschermen
En nogmaals
De indigo roos die zwart gekleurd is
Zelfs dat heeft geen betekenis meer
Het verdwijnt als as
Naar het land dat ik liefheb

Vaarwel, mijn geliefde land
Ik wilde hier altijd blijven
Maar het kan niet, vaarwel
En, dank je
Het spijt me dat ik het niet kon beschermen
Het spijt me dat ik je meer had willen liefhebben
Dit is de laatste keer, wacht op me Juline
Ik kom zo snel als ik kan.