Mi Peor Momento

Ik glimlach, de hele tijd, ook al voel ik me van binnen dood
Ik geef het beste van mezelf, zelfs in mijn slechtste moment
Als ik me irriteer, zeg ik soms dingen die ik niet voel
Ik voel ze op dat moment en daarna heb ik spijt

En hoewel mijn hart klopt, voel ik me soms niet levend
Me uiten, dat lukt me alleen soms als ik schrijf
Soms ontbreekt de lucht en voel ik me moe
Alsof de dood van Justin een straf is

Waar draag ik mijn hart?
Want ik voel dat ik veel draag
Ik kniel, maar toch
Verlies ik mijn geloof, terwijl ik steun heb
Ik weet niet wat het is, maar er gebeurt iets
Als ik me de laatste tijd opsluit en niet naar buiten ga
Ik voel dat ik vergeten ben wat ik waard ben
Ik denk dat ik ga exploderen als een vuurwerk

De strijd wordt me niet gemakkelijk gemaakt
Ik ben vaak aan het huilen in de douche
Soms kniel ik om met Jezus te praten, maar ik voel dat Hij me niet meer hoort
Ik voel zelfs dat er een storm achter me aanzit en ik zonder paraplu of capuchon ben
Oma zegt dat ik de hoop niet moet verliezen, maar ik heb niet veel meer

Ik zweer het je
Dat ik me zelfs thuis niet veilig voel
Mijn hart is gekwetst, vertel me, waar kan ik het genezen?
Ik ben altijd zo puur geweest

Daarom heeft het leven me hard geraakt
Omdat ik dom was, omdat ik koppig was
Omdat ik vertrouwde, ben ik onzeker geworden
Hoe kom ik uit deze donkere kant?

Een paar jaar geleden leerde ik angst, paniek en depressie kennen
Terwijl ik op mijn bed lag, me niet kon bewegen, met mijn hart op volle toeren
Maar ik leerde dat mijn eigen geest de controle geven een keuze is
En ik weet al een tijd dat diamanten onder druk ontstaan

Mensen die ik als broers beschouwde
Die me zeiden dat ze van me hielden
Diezelfde mensen probeerden mijn arm af te snijden nadat ik hen mijn hand had gegeven
Het leven heeft me koud gemaakt, koud, koud als de pool
Omdat ik klootzakken hielp die, toen het hun beurt was om hetzelfde te doen, me alleen lieten

Waar draag ik mijn hart?
Want ik voel dat ik veel draag
Ik kniel, maar toch
Verlies ik mijn geloof, terwijl ik steun heb

Ik weet niet wat het is, maar er gebeurt iets
Als ik me de laatste tijd opsluit en niet naar buiten ga
Ik voel dat ik vergeten ben wat ik waard ben
Ik denk dat ik ga exploderen als een vuurwerk

Ik glimlach, de hele tijd, ook al voel ik me van binnen dood
Ik geef het beste van mezelf, zelfs in mijn slechtste moment
Als ik me irriteer, zeg ik soms dingen die ik niet voel
Ik voel ze op dat moment en daarna heb ik spijt

En hoewel mijn hart klopt, voel ik me soms niet levend
Me uiten, dat lukt me alleen soms als ik schrijf
Soms ontbreekt de lucht en voel ik me moe
Alsof de dood van Justin een straf is

Toen mijn broertje wegging
Dacht ik dat ik niet verder kon
Dat ik het niet kon
De twijfel, de onzekerheid grepen me

Maar nee, zo was het niet
En zo is het niet
Het leven zit vol hoogte- en dieptepunten
En sommigen van ons krijgen meer dieptepunten dan hoogtepunten

Maar het simpele feit dat ik leef
Maakt van het leven een goddelijke storm die het waard is om door te gaan
En vooral, om te overleven.