Morgondagen

De wekker voelt als messen in mijn hoofd
Ligt lang onder mijn dekbed, zo ver van de wereld
Denk, overpeins, ja ik fantaseer zelfs
Over een toekomst, een toekomst ver weg van deze hel
Mijn ontbijt is weer een biertje, om weer in slaap te vallen

Mijn morgen is afgezegd, door gebrek aan interesse
Weer een biertje om te ontsnappen, langzaam verdwijnen
Verdwijnen in de schaduwen, het verborgen vacuüm in mijn hoofd

Er is geen klootzak die ons kan genezen
Mensen zoals ik, die zich zo voelen
Kut elke verdomde minuut
Zie je niet dat mijn hele verdomde leven een ramp is?
Heb je het niet begrepen toen ik hier met je zat te praten?

Ik meld me ziek voor de rest van mijn leven, kies voor totale isolatie
Mijn morgen is afgezegd, door gebrek aan interesse

Mensen eindigen altijd zoals ze begonnen zijn
Niemand verandert ooit
Ze denken van wel, maar dat doen ze niet
Als je nu depressief bent, blijf je dat altijd
Als je nu de zorgeloze blije bent, blijf je dat als je ouder wordt
Je kunt wat afvallen
Je gezicht kan opknappen
Een zongebruinde huid, borstvergroting
Een geslachtsverandering, het maakt geen verschil
Uiteindelijk, van voren, van achteren
Of je nu 13 of 50 bent, je blijft altijd hetzelfde