Me Contagié (part. Kendo Kaponi)

Hallo
Hé, schat, hoe gaat het met je?
Oh, mijn liefde, ik kon niet wachten om je te horen
Mijn liefde, gaat het goed? Ik voel me leeg
Leeg, waarom, mijn liefde?
Waarom, schat?
Omdat jij er niet bent, mis je me niet?
Natuurlijk mis ik je, schat
Elke nacht denk ik aan jou
Ja?

Jij kust me, bijt in mijn lippen zo lekker
Zoals die nacht, schat?
En je begon te trillen
Toen ik je helemaal nam
En je zei dat ik je pijn deed
Weet je het nog?
Natuurlijk

Hé, en vertel me, ben je me al vergeten?
Nooit, schat
Of denk je nog steeds aan mij?
Dag en nacht
Kijk, heb je me iets geschreven?
Ja, schat, gisteravond schreef ik een lied voor je
Oh, ik wil het horen, zing het voor me
Wil je het horen?
Oh ja, ik mis je zo erg
Ik ga het voor je zingen, liefde van mijn leven, luister
Echt tot de dood, hoor je dat, schat?

Zonder jou voel ik me niet goed
Niets meer dan duizend in de honderd
Levend en van binnen dood
Zelfs een blinde ziet het
Vroeger waren we met z'n tweeën en nu zijn we met z'n drieën
Met jouw foto aan de muur
Van de eenzaamheid, ik werd verliefd
En ik raakte besmet, eh

Zonder jou voel ik me niet goed (uah)
Niets meer dan duizend in de honderd
Levend en van binnen dood
Zelfs een blinde ziet het
Vroeger waren we met z'n tweeën en nu zijn we met z'n drieën
Met jouw foto aan de muur
Van de eenzaamheid, ik werd verliefd
En ik raakte besmet, eh

Slechte gewoonte
Half wakker in deze onzekerheid
En ik ga liggen wachten
Tot wat wij hadden niet instort
Ik wilde nooit zijn waar ik nu ben
Maar de val was zo sterk, mijn liefde
Dat onze wortels zijn beschadigd

In de rechtszaal
Maakt het niet uit wat we herinneren
De aanklagers worden betaald
Ik denk hieraan en bijt op mijn lip
Wat ik voel wordt aan de kant gegooid
En ik kan niet bevestigen
Om met je te kunnen praten over de schikking

Het wordt niet vergeten
De optelsom en aftrekking, hoe vaak ik het ook schrijf
De rechter deelt tijd uit
Alsof er meer dan één leven is
Ik bedrog mezelf met alles wat ik hou, ik mis je al
Welke opties blijven er over na zoveel jaren?

Zonder reden
Ik heb mijn hart verzegeld in de leegte
En navigeer door dit proces als een gevangene in de lucht
Degene die telt, zweert nooit
En degene die zweert, telt nooit
Denk je dat iemand het opneemt tegen een monster
Dat in stilte zich voedt?
Anuel

Zonder jou voel ik me niet goed
Niets meer dan duizend in de honderd
Levend en van binnen dood
Zelfs een blinde ziet het
Vroeger waren we met z'n tweeën en nu zijn we met z'n drieën
Met jouw foto aan de muur
Van de eenzaamheid, ik werd verliefd
En ik raakte besmet, eh

Zonder jou voel ik me niet goed (uah)
Niets meer dan duizend in de honderd
Levend en van binnen dood
Zelfs een blinde ziet het
Vroeger waren we met z'n tweeën en nu zijn we met z'n drieën
Met jouw foto aan de muur
Van de eenzaamheid, ik werd verliefd
En ik raakte besmet, eh

En ik praat alleen met degene
Die altijd in de spiegel kijkt
Degene die op mij lijkt
Maar niet ik kan zijn
Of in ieder geval
Dat denk ik

Ik praat met iemand achter het glas
Lijkt op mij, maar we zijn niet gelijk
Hij is sterker en ik ben heel sentimenteel, asociaal
Maar hij is bij me in alles spiritueel
Hij zegt: Ze gaan je opnemen
Ik zeg: Het is iets mentaals

Verander de basis
Hij is zijn vrouw, de kostuums kwijt
De kinderen, de schooldagen
En ik betwijfel of ik de dingen meemaak die hij vertelt
Verhalen die hij maakt, wat hij voelt
Ik vraag naar zijn naam en hij antwoordt: Kendo

Nu praat ik met hem en hij is degene die je schrijft
Incredible hoe hij je kent en hoe hij je beschrijft
Hij geniet dat hij bij je is en dat irriteert me
Sterker nog, hij is niet eens jouw type, zijn haar en hij scheert zich niet

En hij lijkt zo mager, alsof hij nooit eet
Mijn ogen, hoe ze je bevallen, want bij hem zijn er alleen maar wallen
Hij is letterlijk gek en het is slecht
Hij antwoordt: Op wie ga je wachten?
Op mij of op die in de spiegel van metaal?

Dubbele identiteit

Zonder jou voel ik me niet goed (uah)
Niets meer dan duizend in de honderd
Levend en van binnen dood
Zelfs een blinde ziet het
Vroeger waren we met z'n tweeën en nu zijn we met z'n drieën
Met jouw foto aan de muur
Van de eenzaamheid, ik werd verliefd
En ik raakte besmet, eh

Zonder jou voel ik me niet goed (uah)
Niets meer dan duizend in de honderd
Levend en van binnen dood
Zelfs een blinde ziet het
Vroeger waren we met z'n tweeën en nu zijn we met z'n drieën
Met jouw foto aan de muur
Van de eenzaamheid, ik werd verliefd
En ik raakte besmet, eh

(Superioriteit)

Hé, vertel me, Kendo, de besten ter wereld
Echt tot de dood, echt G4 Life, hoor je dat, schat?
Hé, vertel me, Super Y, Jone Quest
De onaanraakbaren, de Illuminati's, hoor je dat, klootzak?

De dagen verstrijken
En waar ik ben zie ik mezelf bijna nooit, klootzak
Ik weet niet eens hoe laat het is
Ik ben hier op de plek waar iedereen je vergeet
Waar niemand je herinnert, alsof je dood bent
Waar jouw naam wordt wat ze over je willen praten

De dagen verstrijken
En het maakt me niet uit of ik wakker of slapend ben
De dagen verstrijken waar ik ben
En de spiegel kan gepolijst zijn
En de realiteit is dat ik niets zie

De dagen verstrijken
En ik herinner me niet eens hoe mijn gezicht eruitzag op straat
Het maakt me niet uit om me te laten knippen of mijn baard te scheren
Omdat niemand me ziet, hier komt niemand me bezoeken
Buiten weet ik niet waarom iedereen over me praat
Maar hier weet niemand wat ik in het leven doormaak

Soms ga ik zitten denken
En ik ben hier waar je sterft zonder je leven te verliezen
Hier is waar, ook al ben je levend
Iedereen je vergeet.