Lo Inevitable
Antonio Orozco
Het Onvermijdelijke
Onverwacht
Wanhopig
Onvermijdelijk, jij
En zo ineens
Ik, die altijd alles had ingezet
Ik, die niet verwachtte, niets verwachtte
Jij, die me de ziel stal door niet te zwijgen
Ik, die luisterde, bleef met niets achter
Jij, die meer omarmde dan je kon vasthouden
Jij, die zoveel zei en meer je verzweeg
Ik, die maar doorging, jou niet kon bereiken
En het bleek dat de tijd voor mij opraakte
De minachting en de twijfel
Zoekend in de gloed
Dat iemand het vuur dooft
Dat ik op mijn vleugels draag
Onverwacht
Wanhopig
Onvermijdelijk, jij
En zo ineens
Ik, die in jouw zee van twijfels zou verdrinken
Weet dat, hoe ver ik ga, je nooit zou komen
Kijk, als het om geloven gaat, ik zou je geloven
En ik weet dat als ik begin, jij zou eindigen
Ik ben al een tijd zonder wind
En zwemmend zonder water
Dat iemand je nacht regelt
Het geluk en het bed
Onverwacht
Wanhopig
Onvermijdelijk, jij
En zo ineens
De verplichting in de wieg
En de liefde in de wijnstok
Dat iemand het licht aansteekt
En mijn ziel verlicht
Ik, die altijd alles had ingezet
Ik, die niet verwachtte, niets verwachtte
Jij, die me de ziel stal door niet te zwijgen
Ik, die luisterde, bleef met niets achter
Jij, die meer omarmde dan je kon vasthouden
Jij, die zoveel zei en meer je verzweeg
Ik, die maar doorging, jou niet kon bereiken
En het bleek dat de tijd voor mij opraakte
De minachting en de twijfel
Zoekend in de gloed
Dat iemand het vuur dooft
Dat ik op mijn vleugels draag
Onvermijdelijk, jij
