Corrido Del Caballo Blanco

Dit is het corrido van het witte paard
Dat op een blije zondag vertrok
Met de bedoeling om naar het noorden te gaan
Na te zijn vertrokken uit Guadalajara

Zijn nobele ruiter deed het zadel af, trok de teugels los
En ging verder zonder zadel
Hij stak als een bliksem door de Nayarit-landen
Tussen groene heuvels en de blauwe lucht

Langzaam kwam hij aan in Escuinahuatl
En bij Culiacán begon hij moe te worden
Ze zeggen dat hij in de bergen al viel
Met zijn hele snuit vol bloed

Maar ze zagen hem voorbij komen in Sonora
En de vallei van de Yaqui gaf hem zijn tederheid
Men zegt dat hij mank liep aan zijn linkerbeen
En ondanks alles ging hij door met zijn avontuur

Hij kwam aan in Hermosillo
Ging verder naar Caborca
En bij Mexicali voelde hij dat hij doodging
Stap voor stap klom hij door de rumoerige bergen
Aangekomen in Tijuana met het ochtendgloren

Zijn heldendaad volbracht kwam hij aan in Rosarito
En hij wilde niet rusten tot hij Ensenada zag
Dit was het corrido van het witte paard dat vertrok
Op een zondag uit Guadalajara