Ses Estrelles Del Cel
Antònia Font
De Sterren Van De Hemel
Met dezelfde luiheid
Die een man een piano laat tillen
Zullen we de sterren van de hemel uitvinden
En de schalen van heel goede pistachenoten.
En met dezelfde armoede
Vullen we de asbak met een sigaret
En denken we dat we eten
Van het rijpe fruit, het geurige vlees.
En het maakt niet uit
Als we geen centen meer hebben
Want we stelen het toiletpapier uit de bibliotheek
Van het uitstekende gemeentehuis van Lloseta.
En met hetzelfde heldere water
Dat de mannen hun gezicht wassen
Herstellen we de puurheid
Van de crisisdagen die ons ruïneerden.
En met dezelfde blik
Die de mannen naar de maan werpen
Kijken wij naar de lantaarn
Door de glazen die klinken als regendruppels.
En het maakt niet uit
Als ze ons uit dit huis zetten.
Als de stront ons opvreet, en de kabels vonken,
De daken lekken en de fietsen zijn verroest.
Leven is overleven,
De parabool van de toekomst
Met de atletiek van een idioot
En het evenwicht van een alcoholist.
Leven is overleven, gevangen
In een zandloper,
Vrij in een eindeloze zandvlakte,
Vrij om van honger te sterven.
Met dezelfde luiheid
Die een man een piano laat tillen
Zullen we de sterren van de hemel uitvinden
En de schalen van heel goede pistachenoten.
En met dezelfde armoede
Vullen we de asbak met een sigaret
En denken we dat we eten
Van het rijpe fruit, het geurige vlees.
En het maakt niet uit
Als we geen centen meer hebben
Want we stelen het toiletpapier uit de bibliotheek
Van het uitstekende gemeentehuis van Lloseta.
Leven is overleven,
De parabool van de toekomst
Met de atletiek van een idioot
En het evenwicht van een alcoholist.
Leven is overleven, gevangen
In een zandloper,
Vrij in een eindeloze zandvlakte.
Leven is overleven,
De parabool van de toekomst
Met de atletiek van een idioot
En het evenwicht van een alcoholist.
Leven is overleven, gevangen
In een zandloper,
Vrij in een eindeloze zandvlakte,
Vrij om van honger te sterven,
Vrij om van honger te sterven,
Om van honger te sterven.