Nostalgia
Antologia
Nostalgie
Alsof de wind het aanvoelt
Van de nostalgie die me overvalt
Het zijn jouw herinneringen en ze zijn
Mijn hart aan het doden
Het ergste is dat ik niet kan vergeten
In de afstand weet ik je te wachten
En weer valt het in tranen
Omarmend deze mijn eenzaamheid
Mijn leven heeft geen reden
Zonder jou weet ik niet waar ik heen ga
Alsof de wind het aanvoelt
Van de nostalgie die me overvalt
Alleen en tegenover deze wereld
Alleen en met al jouw herinneringen
Ik geef me niet gewonnen om jouw liefde te verliezen
Sterker nog, ik weiger je te vergeten
Je weet dat ik je niet wil verliezen
Ik hou duizend keer van je, ik hou van je
Alsof de wind het aanvoelt
Van de nostalgie die me overvalt
Alleen en tegenover deze wereld
Alleen en met al jouw herinneringen
Ik geef me niet gewonnen om jouw liefde te verliezen
Sterker nog, ik weiger je te vergeten
Je weet dat ik je niet wil verliezen
Ik hou duizend keer van je, ik hou van je