Ломка

Ik heb weer oorlog met mezelf
Mijn trots staat in de brand op het slagveld
Je kunt niet geloven, niet bang zijn, niet vragen
Want als je komt, is het om wraak te nemen
Ik kan alleen maar de goden smeken
Terwijl ik van mijn vijand hou
Jij bent geen test, jij bent een ramp
Ik wacht op je, zelfs als ik op de vlucht ben

Een vermoeiende nacht, koorts
Ik schrijf je weer, als een idioot
Waarom geef ik mijn coördinaten prijs
En weer ontplof ik in atomen om jou?

De nacht bedekt me, en weer breek ik
Zo hard breek je me, jij bent mijn obsessie
Je maakt me kapot, ik snijd alles weer af
Ik begrijp het echt, maar hoe moet ik volhouden?

Afkick, afkick, afkick, afkick
Ik voel me alsof ik op naalden zit
Afkick, afkick, afkick, afkick
Ik hou het niet zo lang vol

Ik heb me al honderd keer aan jou gesneden
Mijn trots drukt je weer op stop
Maar alleen de herinnering zet alles weer op Rec
De gemeenste en meest vertrouwde persoon voor mij
En ik kan alleen maar de goden smeken
Maar de goden zijn moe om me te helpen
Verraad komt weer als de sneeuw smelt
Ik wacht op je, zelfs als ik op de vlucht ben

Dageraad, muntthee, koorts
Ik schrijf je weer, als een idioot
Ik geef weer mijn coördinaten prijs
En in een oogwenk ontplof ik in atomen om jou

De nacht bedekt me, en weer breek ik
Zo hard breek je me, jij bent mijn obsessie
Je maakt me kapot, ik snijd alles weer af
Ik begrijp het echt, maar hoe moet ik volhouden?

Afkick, afkick, afkick, afkick
Ik voel me alsof ik op naalden zit
Afkick, afkick, afkick, afkick
Ik hou het niet zo lang vol