La leñera

Indiase bruin door de stormen,
zeer gekwetst door de pijn.
trouwe metgezel van de kloven,
dochter van de heuvel, Indiase mancay.

En voorop gaan de ezeltjes,
verdrietig, stil, gaan ze maar door.
Af en toe hoor je het geroep
van de houthakker die erachteraan komt.

Naar de bergen, toppen, paden,
alleen hun sandalen weten de weg.
Ze wordt gestraft door de armoede
met haar lot om te drijven en te drijven.