Prométeme

Je doet er een eeuwigheid over om je op te maken
Je lacht altijd meer dan normaal
Fouten maken staat niet in jouw woordenboek
Maar eerlijk gezegd, het kan me niets schelen

Ik weet dat we blind zijn
We zien de tekortkomingen niet
Maar niets is voor altijd perfect

Ik heb, voor mijn part, duizend eigenaardigheden
Sommige maken me een beetje belachelijk
Mijn grappen zitten vol ironie
En, ook al zijn ze niet zo goed, het kan je niets schelen

Ik weet dat we blind zijn
We zien de tekortkomingen niet
Maar niets is voor altijd perfect

Belofte me dat je toch blijft
Als ik faal, als ik faal
Wanneer de tijd me verraden
En de waarheid naar boven komt

Wanneer onze lippen, bij het aanraken
De elektriciteit verliezen
Belofte me dat je toch blijft
Tot het einde, tot het einde

(Oh-oh-oh-oh-oh-oh-oh)
Tot het einde
(Oh-oh-oh-oh-oh-oh-oh)

Want op een gegeven moment zal er monotonie zijn
Maar wat een geluk voor mij
Als ik je in mijn routine kan zien
En het gaat niet om je te hebben, het is je nog steeds hebben
Totdat de tijd onze huid begint te rimpelen

En schrik niet als ik me begin voor te bereiden
Maar ik heb meer dan duizend nachten naar je gezocht
En hoewel we nog zoveel stappen te gaan hebben
Belofte me ondertussen

Belofte me dat je toch blijft
Als ik faal, als ik faal
Wanneer de tijd me verraden
En de waarheid naar boven komt

Wanneer onze lippen, bij het aanraken
De elektriciteit verliezen
Belofte me dat je toch blijft
Tot het einde, tot het einde

Belofte me dat je toch blijft
Als ik faal, als ik faal
Wanneer de tijd me verraden
En de waarheid naar boven komt

Wanneer onze lippen, bij het aanraken
De elektriciteit verliezen
Belofte me dat je toch blijft
Tot het einde, tot het einde

Mmm
Ik weet dat we blind zijn