Bogotá

Vandaag, was ik weer op de 110e straat
De jongen Andrés, van 73
Groei geeft je signalen
Ik belde haar, maar mijn moeder komt niet meer naar buiten

Ik nam afscheid zoals gisteren
Ze ging weer weg, het deed weer pijn
Eindes zonder eind
Herinneren je eraan dat we allemaal sterfelijk zijn

Bogotá, het regende weer
Bogotá, het deed weer pijn
Want zonder jouw liefde, ben ik niks waard
En ook al kan ik je niet zien
Omdat het deel uitmaakt van het proces
Vergeet je niet, diegene die je de eerste kus gaf

Gisteravond droomde ik weer van je
Je wilde praten, je wilde terugkomen
Om te zien of het goed met me gaat
En ik zei dat het goed met me gaat
Waarom blijf je naar me kijken, ook al zien mijn ogen je vandaag niet?

Bogotá, het regende weer
Bogotá, het deed weer pijn
Want zonder jouw liefde, ben ik niks waard
En ook al kan ik je niet zien
Omdat het deel uitmaakt van het proces
Vergeet je niet, diegene die je de eerste kus gaf

Nu weet je dat het goed met me gaat
En ook al weet ik dat het met jou ook goed gaat
Jou missen zal deel uitmaken van het proces
Vergeet je niet, diegene die je de eerste kus gaf