Lisboa-Madrid (part. Jorge Drexler)

Ik wou dat deze kamer het universum was
Hier blijven zonder ooit weg te gaan, ons hele leven
Zonder verder weg te gaan van jouw perverse liefde
Voor mij is er geen weg meer nodig

Ik zie je van ver en ik wil je dichtbij
Drinkend van mijn schaduw, wil ik jouw spoor zijn
De scherm binnenkomen en je lippen aanraken
Ik wil jou hier op mijn lippen
Die deze dorst niet meer kan houden
Deze dorst

Zweer me opnieuw dat het echt is
Ik kan niets beters bedenken
Ik wil nogmaals horen
Dat je hetzelfde voelt als ik

Ik wou dat deze kamer het universum was
Hier blijven zonder ooit weg te gaan, ons hele leven
Zonder verder weg te gaan van jouw perverse liefde
Voor mij is er geen weg meer nodig

Ik zie je van ver en ik wil je dichtbij
Drinkend van mijn schaduw, wil ik jouw spoor zijn
De scherm binnenkomen en je lippen aanraken
Ik wil jou hier op mijn lippen
Die deze dorst niet meer kan houden
Deze dorst

Zweer me opnieuw dat het echt is
Ik kan niets beters bedenken
Ik wil nogmaals horen
Dat je hetzelfde voelt als ik

Zeg het me nu, alsjeblieft
(Zeg het me nu, alsjeblieft)
Zonder me los te laten
(Zonder me los te laten)
Ik wil je bijna met pijn
(Ik wil je bijna met pijn)
En het is naast jou dat ik wil zijn
(En het is naast jou dat ik wil zijn)

En als het aan mij ligt, zal het zo zijn
Jij en ik zonder iets anders te doen

Zonder ander doel dan te houden van
Zonder ander doel dan te houden van
Zonder ander doel dan te houden van
Zonder ander doel dan te houden van