Trem-Bala

Het gaat niet om het hebben van alle mensen ter wereld voor jezelf
Het gaat erom te weten dat ergens iemand op je let
Het gaat om zingen en meer te horen dan alleen je eigen stem
Het gaat om dansen in de regen van het leven dat op ons valt

Het is weten je oneindig te voelen
In een universum zo uitgestrekt en mooi, het is weten te dromen
Dus het waard maken
Elk vers van dat gedicht over geloven

Het gaat niet om de top van de wereld te bereiken en te weten dat je gewonnen hebt
Het gaat om te klimmen en te voelen dat de weg je sterker maakt
Het gaat om een schuilplaats te zijn en ook een thuis te hebben in andere harten
En zo vrienden bij je te hebben in alle situaties

We kunnen niet alles hebben
Wat zou de lol van de wereld zijn als het zo was?
Daarom geef ik de voorkeur aan glimlachen
En de cadeaus die het leven dichtbij me heeft gebracht

Het gaat niet om alles wat je geld kan kopen
Maar om elk moment, een glimlach om te delen
Het gaat ook niet om tegen de tijd te racen om altijd meer te hebben
Want wanneer je het het minst verwacht, is het leven al voorbij

Hou je kind in je armen
Lach en omarm je ouders terwijl ze hier zijn
Want het leven is een trein-bala, maat
En wij zijn slechts passagiers die op het punt staan te vertrekken

Laiá, laiá, laiá, laiá, laiá
Laiá, laiá, laiá, laiá, laiá

Hou je kind in je armen
Lach en omarm je ouders terwijl ze hier zijn
Want het leven is een trein-bala, maat
En wij zijn slechts passagiers die op het punt staan te vertrekken