Miedo (part. El Chojin)

Hoe vertel ik je over mijn angsten? Waar begin ik?
Als ik in stukjes gebroken ben, ook al zie je me compleet
En ik weet dat het laatste wat ik moet doen is stil blijven staan
Maar hoe hard ik ook ren, hij blijft binnenin

Hij leeft met me mee
Stel je de voldoening voor die ik voel in de momenten dat ik het vergeet
Ver weg van het lawaai, denk ik eraan en adem ik in
Want misschien ben ik speciaal door alle keren dat ik het heb gevoeld

Soms trots, denk ik aan een nieuwe start
Soms geef ik op en denk ik dat ik met een defect ben geboren
Ik ben de angst voor tranen kwijt
Nu weet ik dat een hart niet bevriest, ook al leeft het in de Antarctis

En het is niet de angst die me menselijk maakt
Het zijn de wil om het te overwinnen die me onderscheidt van een machine
Terug naar het begin van de mensheid
Mijn kamer is een psychiatrische inrichting die de realiteit vervormt

Maar ik ga naar buiten en zie de waarheid
En ik moet blijven vechten voor die liefdevolle geluk
Het is dat moment, ik kan het niet uitleggen
Ineens voel ik me goed, glimlach ik en zie ik het helder

Het is als een kracht die je door je hele lichaam voelt, je geeft je vleugels
Het is als glimlachen om de geur van een goede koffie in de ochtend
Zonder plannen of zin, of iets

Het is als leven wanneer je nooit echt leefde
Als opnieuw geboren worden en voelen dat je jezelf nodig had
Ik heb angst en ook al kan ik het niet uitleggen
Ik wil dat je weet dat jouw gezelschap bijna een wonder is

Altijd kom ik te laat, net wanneer er niemand meer is
Denken dat ik iets meer tijd verdien
Maar de wereld gaat sneller dan ik
En mijn angsten laten me langzamer lopen

En als ik ineens afwezig ben, word niet boos
Om de sterren te raken, moet ik mijn schip repareren
En zorgen dat die perfecte dag komt waarop ik me vind
En me even normaal voel

En als ik me normaal voel
Kan ik de wolken aanraken en ze wegduwen
Kan ik de lucht vullen met mooie woorden
Ineens heb ik plannen en zin
Alsof de vreugde me op die dag niet afwijst

En als ik me normaal voel
Kan ik de wolken aanraken en ze wegduwen
Kan ik de lucht vullen met mooie woorden
Ineens heb ik plannen en zin
Alsof de vreugde me op die dag niet afwijst

Hoe vertel ik je over mijn angsten? Waar begin ik?
Als ik de helft van mijn leven heb gedaan alsof ik ze niet heb
Ze zeiden, sterk zijn is ze verbergen
Leef ze in stilte, zodat niemand ze kan zien

Verberg je complexen, laat ze je gelukkig zien
De angsten zitten van binnen, praat er nooit over
En ik? Ik ben een dief en geloof ze
Dus heb ik ze ongezond verzameld sinds ik klein was

En daar komt Ambkor en zegt, praten we erover?
De uitdaging is veel complexer dan een tekst schrijven
Mijn angsten definiëren me beter dan mijn successen
Ze tonen me zonder de wapenrusting van de ego van de rapper

Ik ben bang voor de tijd, ik wil niet oud worden
Ik ben doodsbang om de mensen van wie ik hou pijn te doen
Ik sterf als ik denk dat, net zoals het een begin had
Er een moment zal komen dat het verhaal eindigt

En geloof me, ik schaam me dat ik niet in staat ben om hiermee om te gaan
En ik voel me een oplichter als ik ze zie zeggen dat ik een genie ben
Bang om te weten dat ze op een dag zullen zien dat het niet waar is
Dat ik gewoon een kerel was die aan het afbrokkelen was

Maar zolang ik mezelf blijf, beloof ik jullie één ding
Als de angst me beter maakt, accepteer ik het en houd ik het vast
Want de angst was de motor die me voortstuwde om mijn dromen te vervullen
De angst om niet te slagen, dat maakte me een krijger

Altijd kom ik te laat, net wanneer er niemand meer is
Denken dat ik iets meer tijd verdien
Maar de wereld gaat sneller dan ik
En mijn angsten laten me langzamer lopen

En als ik ineens afwezig ben, word niet boos
Om de sterren te raken, moet ik mijn schip repareren
En zorgen dat die perfecte dag komt waarop ik me vind
En me even normaal voel

En als ik me normaal voel
Kan ik de wolken aanraken en ze wegduwen
Kan ik de lucht vullen met mooie woorden
Ineens heb ik plannen en zin
Alsof de vreugde me op die dag niet afwijst

En als ik me normaal voel
Kan ik de wolken aanraken en ze wegduwen
Kan ik de lucht vullen met mooie woorden
Ineens heb ik plannen en zin
Alsof de vreugde me op die dag niet afwijst

En als ik me normaal voel
Kan ik de wolken wegduwen en de lichten van mijn huis aanzetten
En ik weet dat ik gisteren niet kon
Omdat de angst je onderdompelt als je denkt dat het je omarmt

En als ik me normaal voel
Kan ik de wolken wegduwen en zonder vleugels vliegen, het is mogelijk
Ik weet dat de angst vlucht als ze ziet dat je lijdt maar niet opgeeft