Noche de Luna Llena

In deze nachten van de volle maan,
Denk ik altijd aan jou,
Nachten van een leeg bed en verdriet,
Denk ik altijd aan jou.

De volle maan maakt me een beetje gek,
Die in mij woont,
Laat me vliegen, maakt me een beetje blij,
Ook al ben je hier niet.

In deze nachten van de volle maan,
Is er meer licht in de stad,
En hoewel de telefoon niet meer rinkelt,
Zijn er geesten die er wel zijn.

Van de vrienden zijn er nog maar weinig,
Maar degenen die er nog zijn,
Vergeven alles in deze tijden,
Om deze eenzaamheid te vergeten.

Je bent er niet, je bent er niet,
Je vreugde is er niet,
Ik heb die slechtheid en die levenskracht nodig,
Die dit leven verlichtte.

Ik weet niet of ze terugkomen,
Je slechte en goede dingen,
Voor nu troost je mijn hart,
De nachten van de volle maan.

In deze nachten van de volle maan,
Is verdriet een bewaker,
Ik verwissel schaduw met pijn,
De hoop verdwijnt.

En toch, deze volle maan,
Met zijn totale mysterie,
Laat me denken dat het de moeite waard is,
Om deze kilte te vergeten.

In deze nachten van de volle maan,
Denk ik altijd aan jou,
Nachten van een leeg bed en verdriet,
Denk ik altijd aan jou.

De volle maan maakt me een beetje gek,
Die in mij woont,
Laat me vliegen, maakt me een beetje blij,
Ook al ben je hier niet.

Je bent er niet, je bent er niet,
Je vreugde is er niet,
Ik heb die slechtheid en die levenskracht nodig,
Die dit leven verlichtte.

Ik weet niet of ze terugkomen,
Je slechte en goede dingen,
Voor nu troost je mijn hart,
De nachten van de volle maan.

Voor nu troost je mijn hart,
De nachten van de volle maan.